Η κυβέρνηση δημιούργησε υπερπλεόνασμα 11,4 δισ. ευρώ, ή το θηριώδες ποσοστό του 4,8% που ΑΕΠ πέρσι, έναντι υποχρεώσεων στους δανειστές και επόπτες (τρόικα) για πλεόνασμα 2,1% του ΑΕΠ και έως 5 δισ. ευρώ.
Είναι προφανές σε κάθε πολίτη/φορολογούμενο ότι αυτό το πλεόνασμα προήλθε από το οριζόντιο… φοροξεφλούδισμα των τελευταίων ετών, σε συνδυασμό με την συρρίκνωση, στα όρια της κοινωνικής κατάρρευσης, των δομών του κράτους (ΕΣΥ, παιδεία, τρένα, Δήμοι κ.α.).
Επίσης, ένα μέρος του υπερπλεονάσματος προήλθε από την ανάληψη ορισμένων κρίσιμων δαπανών του δημοσίου (συντήρηση νοσοκομείων, πρόσληψη προσωπικού, ψηφιοποίηση κράτους κ.α.) από τα κονδύλια του Ταμείου Ανάκαμψης. Υπό αυτή την οπτική οι Βρυξέλλες μας έδωσαν ένα σχετικά μεγάλο ποσό δωρεάν βοήθειας (18 δισ. ευρώ συν άλλα 18 χαμηλότοκα), τυπικά για να πάρει μπροστά η οικονομία και να στηριχθεί η κοινωνία μετά την υγειονομική κρίση (πανδημία). Ουσιαστικά όμως, προκειμένου να δημιουργήσουμε ασύλληπτα πλεονάσματα και να τους επιστρέψουμε τα δανεικά (α’ μνημόνιο κ.λπ.).
Για να δημιουργηθούν, λοιπόν, πλεονάσματα αφενός χρειάζονται έσοδα (υψηλοί φόροι, ονομαστικό ΑΕΠ, δηλαδή ακρίβεια και οικονομική μεγέθυνση) και, αφετέρου, μείωση πληρωμών (κοινωνικό κράτος, ακόμη και προμηθευτές).
Φόρος δίχως νόμο…
Όλα τα παραπάνω τα έκανε η κυβέρνηση.
1.«Αγκάλιασε» τον πληθωρισμό γιατί, πέραν του ταξικού στόχου, να περάσει δηλαδή ο τζίρος στα ολιγοπώλια, ακρίβεια σημαίνει και «φόρος δίχως νόμο». Υψηλότερες αρχικές τιμές λόγω ακρίβειας σημαίνουν πληθωριστικός ΦΠΑ στα κρατικά ταμεία. Τόσο οι αρχικές τιμές όσο και ο αναλογούν φόρος πληρώθηκαν το ίδιο απ όλους τους καταναλωτές. Οριζόντια…
2. Μείωσε τις μεταβιβάσεις (έξοδα) πολύ πριν θεσπιστεί το όριο του +3% στις δαπάνες δαπάνες. Κανόνας που ισχύει για τον φετινό προϋπολογισμό, ο οποίος προβλέπει, κατ εξαίρεση, +3,7% αύξηση μεταβιβάσεων. Και λόγω υπεραπόδοσης το 2024 δόθηκε η ευχέρεια για μια έξτρα υπέρβαση κατά 1% τον περασμένο μήνα (πακέτο Μητσοτάκη προς ενοικιαστές, χαμηλοσυνταξιούχους και αύξηση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων).
Με δεδομένο ότι ο ίδιος κανόνας περί φράγματος στην αύξηση των δαπανών (σ.σ. έως 3,7% όπως και φέτος), θα ισχύσει και για το νέο προϋπολογισμό (2026), τότε στα περίπου 116 δισ. των φετινών δαπανών του προϋπολογισμού θα προστεθούν άλλα 4 δισ.
Αυτές θα είναι οι παροχές του κ.Μητσοτάκη στη ΔΕΘ στις αρχές Σεπτέμβρη… Τις οποίες θα προσπαθήσει να συσκευάσει προεκλογικά, φωτογραφίζοντας συγκεκριμένες κατηγορίες. Αλλά, γεννάται το ερώτημα:
Αφού δεν επιτρέπεται(;) η αύξηση των δαπανών (σ.σ. πηγαίνοντας μάλιστα σε εκλογές), γιατί δεν επιχειρείται παρέμβαση στην πλευρά των εσόδων με ελαφρύνσεις; Στις μειώσεις των εσόδων άλλωστε δεν υπάρχει κοινοτική δέσμευση…
Φοροελαφρύνσεις
Αυτό ακριβώς θα κάνει, αλλά με τις δικές τους προτεραιότητες.
Κυρίως θα απευθυνθεί στους ελεύθερους επαγγελματίες τους οποίους… πλήγωσε με τα τεκμήρια φορολόγησης και την μεσαία τάξη. Δηλαδή:
- θα αυξήσει στα 12.000 ή 13.000 ευρώ το όριο φόρου 9% από τα 10.000 ευρώ σήμερα, άρα οι ελεύθεροι επαγγελματίες να κερδίσουν από 130 ευρώ για κάθε χιλιάδα αύξησης αυτού του ορίου (σ.σ. χιλιάδα ευρώ που γλυτώνουν από το φορολογικό συντελεστή 22%, άρα διαφορά 13%).
- θα μειώσει τους φορολογικούς συντελεστές πάνω από τα 30.000 και τα 40.000 ευρώ εισόδημα, οι οποίοι σήμερα είναι 36% και 44% αντίστοιχα…
Οπότε γεννάται το ερώτημα: γιατί δεν καταργεί η κυβέρνηση τον ΕΝΦΙΑ, όπως προτείνουν πολλά κυβερνητικά στελέχη. Όταν μάλιστα αποφέρει στα έσοδα μόλις το 1% του ΑΕΠ (2,3 δισ. ευρώ) και επιβαρύνει 6,2 εκ. ιδιοκτήτες (και εμμέσως συν 1 εκ. ΑΦΜ που τώρα απαλλάσσονται…)
«Ευλογημένοι» από τη χάρη
1.Γιατί υπάρχει σε ολόκληρη την Ευρώπη και δεν μπορεί η Ελλάδα να αποτελεί την εξαίρεση.
2.Γιατί η μεγάλη περιουσία έχει εξαιρεθεί, άρα το μέτρο αφορά οριζόντια όλους τους υπόλοιπους. Ανθρώπους που πληρώνουν «ενοίκιο» στην (πρώτη) κατοικία και, όχι σπάνια, εξοφλούν και προς την τράπεζα ένα στεγαστικό δάνειο. Η κυβέρνηση της ΝΔ έδειξε ότι δεν είναι κάτι που την ενδιαφέρει…
3.Ισχύει το ίδιο με τους έμμεσους φόρους, όπως ας πούμε τον ΦΠΑ: Λίγα από πολλούς και όχι πολλά από λίγους. Ανεξαρτήτως ύψους περιουσίας ή εισοδήματος των (πλούσιων) φορολογουμένων…
4. Γιατί, εν τέλει, απαλλαγή προς όλους δεν νοείται, πολιτικάντικα, (προεκλογική) συνδρομή και βοήθεια. Αντίθετα, οι μικρές αλλά στοχευμένες εξαιρέσεις σε συγκεκριμένες κατηγορίες (ένστολοι, χαμηλοσυνταξιούχοι, επαγγελματίες κ.α.) δίνουν στον ψηφοφόρο/οπαδό την αίσθηση του… ξεχωριστού.
Σε αυτό το τελευταίο, κυρίως, ποντάρει η κυβέρνηση εν όψει εκλογών. Μια συμπαγή ομάδα ψηφοφόρων που θα νιώσει «ευλογημένη» από τη χάρη της κυβέρνησης…
