Η έρευνα για τη δολοφονία στη Σαλαμίνα με κατηγορούμενη μια 46χρονη γυναίκα, η οποία φέρεται να σκότωσε την ηλικιωμένη πεθερά της, αποκτά ολοένα και πιο σύνθετο χαρακτήρα, καθώς νέα στοιχεία έρχονται στο φως και οι εμπλεκόμενες πλευρές ενισχύουν τις νομικές τους κινήσεις.
Στο επίκεντρο βρίσκεται πλέον το ογκώδες υλικό των ηχητικών και βιντεοληπτικών ντοκουμέντων, που περιλαμβάνουν περισσότερα από πενήντα αποσπάσματα καταγεγραμμένα πριν, κατά τη διάρκεια και μετά το έγκλημα.
Τα ηχητικά θεωρούνται κρίσιμα για την εξέλιξη της υπόθεσης, καθώς η πλευρά της υπεράσπισης αναμένεται να ορίσει ειδικό τεχνικό σύμβουλο προκειμένου να γίνει τεχνική επεξεργασία με στόχο τον καθαρισμό και την ταυτοποίηση των φωνών, αλλά και την καταμέτρηση των ατόμων που ακούγονται. Παράλληλα η υπεράσπιση θα ζητήσει να ερευνηθούν κινητά τηλέφωνα που μπορούσαν να ελέγξουν τις κάμερες ασφαλείας ώστε να διαπιστωθεί από ποια κινητά ενεργοποιήθηκαν και γύρισαν οι κάμερες ασφαλείας, που κατέγραψαν όμως τα ηχητικά ντοκουμέντα.
Η στάση της 46χρονης συνεχίζει να προκαλεί προβληματισμό, καθώς ούτε αρνείται ούτε επιβεβαιώνει την πράξη, υποστηρίζοντας ότι η αρχική της ομολογία ήταν αποτέλεσμα «σεναρίου» που της υποδείχθηκε. Μιλά για «κενά μνήμης», παραδέχεται ότι «μπορεί και να είναι η ίδια» και δηλώνει ότι δεν θυμάται τα γεγονότα. Ο δικηγόρος της, Βασίλης Ταουξής, αποδίδει τις αντιφάσεις της σε ψυχιατρικά προβλήματα, τονίζοντας ότι τα σχετικά έγγραφα βρίσκονται στη δικογραφία και επισημαίνοντας ότι «η πραγματική πρώτη απολογία της ήταν ενώπιον του ανακριτή». Όπως λέει, οι προσπάθειες επικοινωνίας μαζί της πριν την απολογία ήταν μάταιες: «Μέχρι τα ξημερώματα προσπαθούσαμε στο ΑΤ να χαράξουμε σταθερή υπερασπιστική γραμμή, αλλά ήταν αδύνατον».
Ο κ. Ταουξής αφήνει ανοικτό το ενδεχόμενο η 46χρονη να μην έχει αυτουργικό ρόλο, υπονοώντας πιθανή εμπλοκή τρίτων προσώπων, ενώ παράλληλα αναφέρεται στη λήψη ψυχοφαρμάκων από την κατηγορούμενη, επισημαίνοντας ότι πριν τη σύλληψή της τα έπαιρνε κανονικά, αλλά τις τελευταίες ημέρες βρίσκεται σε κατάσταση που δεν επιτρέπει συνεκτική επικοινωνία. Ο ίδιος αναδεικνύει και μια σειρά από τεχνικά ερωτήματα: γιατί οι κάμερες δεν κατέγραψαν εικόνα, γιατί είχαν αποσυνδεθεί 15 ώρες πριν το έγκλημα, γιατί ουδείς από τους χειριστές του συστήματος ανησύχησε όταν η ηλικιωμένη δεν έδινε σημεία ζωής επί 24 ώρες, αλλά και γιατί το όχημα σχετίζεται με «μετακινήσεις» που δεν δικαιολογούνται.
«Αναζητούμε στα ηχητικά αν υπάρχουν δύο ή τρία άτομα», σημειώνει, τονίζοντας ότι η υπεράσπιση έχει ζητήσει τη συμπλήρωση της ανακριτικής διαδικασίας αλλά και επίσημη ψυχιατρική γνωμάτευση, «ώστε να είμαστε βέβαιοι ότι έχουμε πράξει το καθήκον μας». Με τις δύο πλευρές να κινούνται πλέον σε διαφορετικές κατευθύνσεις και το υλικό να αποκαλύπτει συνεχώς νέες πτυχές, η υπόθεση δείχνει πως απέχει ακόμη από την πλήρη διαλεύκανση των γεγονότων.
Την ίδια στιγμή, η οικογένεια του θύματος ετοιμάζει αίτημα για την εξέταση νέων μαρτύρων, οι οποίοι προέρχονται από τον στενό οικογενειακό και κοινωνικό κύκλο και μέχρι σήμερα δεν έχουν κληθεί να καταθέσουν. Οι μαρτυρίες τους εκτιμάται ότι θα φωτίσουν τη συμπεριφορά της κατηγορούμενης πριν και μετά τη δολοφονία, αλλά και θα αποκαλύψουν συζητήσεις της σε ανύποπτο χρόνο σχετικά με ποινές για ανθρωποκτονία, αναφορές που έχουν προκαλέσει εύλογη ανησυχία στην οικογένεια της 75χρονης. Παράλληλα, η πολιτική αγωγή σχεδιάζει να ορίσει δικό της τεχνικό σύμβουλο–ψυχίατρο, επιδιώκοντας αντικειμενικότητα σε τυχόν ψυχιατρική πραγματογνωμοσύνη της κατηγορούμενης, ειδικά μετά τη μεταστροφή της στην απολογία της.
