Η Eurostat έρχεται να επιβεβαιώσει με ψυχρά νούμερα αυτό που οι πολίτες ζουν καθημερινά: η Ελλάδα του 2024 είναι η χώρα με το υψηλότερο ποσοστό «υποκειμενικής φτώχειας» σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, το 66,8% των Ελλήνων δηλώνει ότι τα βγάζει πέρα «με δυσκολία» ή «με εξαιρετική δυσκολία». Με απλά λόγια, 7 στους 10 πολίτες αισθάνονται φτωχοί μέσα στην ίδια τους τη χώρα — σε μια Ελλάδα που υποτίθεται ότι «αναπτύσσεται» και «ανθεί οικονομικά» όπως διακηρύσσει η κυβέρνηση Μητσοτάκη.
In 2024, 17.4% of the EU population was considered to be subjectively poor.
Among the EU countries, highest rate in:
🇬🇷Greece (66.8%)
🇧🇬Bulgaria (37.4%)Lowest in:
🇳🇱Netherlands and 🇩🇪Germany (both 7.3%)
🇱🇺Luxembourg (8.5%➡️https://t.co/dwUbschJoO pic.twitter.com/UKtNoCyJdI
— EU_Eurostat (@EU_Eurostat) October 23, 2025
Η σύγκριση είναι αποστομωτική: η Βουλγαρία, δεύτερη στη σχετική κατάταξη, ακολουθεί με 37,4%, δηλαδή σχεδόν τη μισή αναλογία. Στον αντίποδα, η Ολλανδία και η Γερμανία βρίσκονται στο 7,3%, ενώ το Λουξεμβούργο στο 8,5%. Η Ελλάδα, δηλαδή, απέχει ολόκληρες δεκαετίες πολιτικής αξιοπρέπειας από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο, που διαμορφώνεται στο 17,4%.
Πίσω από τα στατιστικά κρύβεται μια ζοφερή πραγματικότητα: αδυσώπητη ακρίβεια, μισθοί εξευτελιστικοί, νοικοκυριά στα όρια της επιβίωσης. Η περίφημη «οικονομική σταθερότητα» που επικαλείται το Μέγαρο Μαξίμου είναι απλώς η σταθεροποίηση της κοινωνικής ασφυξίας. Γιατί η Ελλάδα του 2025 δεν φτωχαίνει τυχαία — φτωχαίνει πολιτικά, με μια κυβέρνηση που επιλέγει να θυσιάζει τη μεσαία τάξη στον βωμό των δεικτών και των επενδυτικών προοπτικών.
Το να φτάνει μια χώρα του ευρωπαϊκού Νότου να αισθάνεται πτωχότερη από τη Βουλγαρία δεν είναι στατιστικό λάθος. Είναι πολιτικό αποτέλεσμα. Ένα αποτέλεσμα που γράφει με αριθμούς αυτό που οι πολίτες ψιθυρίζουν κάθε φορά που κοιτούν τον λογαριασμό του ρεύματος ή του σούπερ μάρκετ: ότι η «ανάπτυξη» του Κυριάκου Μητσοτάκη αφορά τους λίγους. Οι πολλοί, απλώς, μετρούν μέρες — και φτώχεια.
