Αποκαλυπτική καταγγελία για χρηματοδότηση 800.000 ευρώ σε εργαστήριο με στενές συγγενικές σχέσεις και αμφιλεγόμενη λειτουργία, θυμίζει τις ατασθαλίες στον ΟΠΕΚΕΠΕ.
Η βουλευτής και υπεύθυνη της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας του ΠΑΣΟΚ – Κινήματος Αλλαγής, Εύα Λιακούλη, φέρνει στο φως νέα στοιχεία που σοκάρουν για τον τρόπο διαχείρισης πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης από το Υπουργείο Δικαιοσύνης με τις αποκαλύψεις να ομοιάζουν με το σκάνδαλο ΟΠΕΚΕΠΕ.
Σύμφωνα με τις καταγγελίες, το υπουργείο επέλεξε να χρηματοδοτήσει με 800.000 ευρώ το Εργαστήριο Βιοϊατρικής του Πανεπιστημίου Πειραιά, στο οποίο υπάρχει εμπλοκή συγγενούς υψηλόβαθμου στελέχους, χωρίς να εξηγούνται οι λόγοι αποκλειστικής επιλογής, προκαλώντας ανησυχίες για αδιαφάνεια και πολιτικές εξυπηρετήσεις.
Όπως αναφέρει σε ανακοίνωσή της «ένα Εργαστήριο όμως στο οποίο σήμερα αποκαλύπτεται ότι έχει άμεση εμπλοκή στενός συγγενής της Υπηρεσιακής Γραμματέως του Υπουργείου, ο οποίος μάλιστα φέρεται να έχει ήδη εισπράξει περί το 10% του αντικειμένου της σύμβασης. Αξιοσημείωτο είναι ότι την ίδια στιγμή και παρότι η αναβάθμιση της λειτουργίας και των τεχνολογικών δυνατοτήτων του Δημοσίου είναι εθνικός στόχος, αποκαλύπτεται ότι η εφαρμογή του συγκεκριμένου συστήματος αμφισβητείται ευθέως, καθώς φέρεται ότι δεν υπακούει σε διεθνείς αναγνωρισμένες πρακτικές και βιβλιογραφία, ούτε ελήφθη υπ’όψιν η γνώμη της επιστημονικής κοινότητας της χώρας, αλλά κυρίως δεν εξηγήθηκαν οι λόγοι που επελέγη το συγκεκριμένο Εργαστήριο ως “μοναδικό” για ένα τέτοιο έργο, με το Υπουργείο να παρακάμπτει ευθέως κορυφαίους φορείς και εργαστήρια της χώρας.
Και όλα αυτά τη στιγμή που οι ιατροδικαστικές υπηρεσίες στενάζουν υπό το βάρος της έλλειψης υποδομών και στελέχωσης! Το Υπουργείο Δικαιοσύνης οφείλει να δώσει ξεκάθαρες απαντήσεις και κινώ τη διαδικασία κοινοβουλευτικού ελέγχου για το θέμα. Επιλογές κατά το δοκούν και προς εξυπηρέτηση ημετέρων δεν έχουν θέση σε ένα σύγχρονο κράτος δικαίου. Η χώρα δεν μπορεί να σέρνεται πίσω από τις κυβερνητικές επιλογές και να βρίσκεται διαρκώς υπόλογη για τον τρόπο με τον οποίο χρησιμοποιούνται οι κοινοτικοί πόροι. Οφείλουμε να βάλουμε φρένο στον κατήφορο, την παρακμή και την διάχυτη αντίληψη ότι το κράτος είναι λάφυρο των ημετέρων.»
