Σήμερα, τιμούμε την Αποκατάσταση της Δημοκρατίας. Την 24η Ιουλίου του 1974, η Ελλάδα απελευθερώθηκε από το σκοτάδι της δικτατορίας και έκανε ένα βήμα προς την ελευθερία, τη λογοδοσία και τη λαϊκή κυριαρχία τόνισε σε ανάρτησή του ο Πρώην Πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου
Πενήντα χρόνια μετά, οφείλουμε να αναρωτηθούμε: Ποια είναι η ποιότητα της Δημοκρατίας μας σήμερα;
Η απάντηση είναι δύσκολη αλλά αναγκαία.
Η χώρα πληγώνεται καθημερινά από ένα σύστημα εξουσίας που λειτουργεί με όρους αυθαιρεσίας, αδιαφάνειας και ιδιοτέλειας.
Ένα σύστημα που ιδιοποιείται τον πλούτο του ελληνικού λαού, αντί να τον αξιοποιεί προς όφελός του.
Που παρακολουθεί αντί να λογοδοτεί, που φιμώνει αντί να διαβουλεύεται.
Ένα σύστημα, που υπονομεύει το κράτος δικαίου, και υπηρετεί το δίκιο του ισχυρού.
Τα Τέμπη, οι υποκλοπές, ο ΟΠΕΚΕΠΕ, οι απευθείας αναθέσεις, η χειραγώγηση των ΜΜΕ, η αισχροκέρδεια των ενεργειακών κολοσσών, η εκποίηση της δημόσιας περιουσίας — δεν είναι μεμονωμένα περιστατικά.
Είναι το σύμπτωμα ενός συστήματος που έχει χάσει κάθε ηθικό έλεγχο, βυθισμένο στον βούρκο των αθέμιτων συναλλαγών.
Το 2009, το ΠΑΣΟΚ προειδοποιούσε, “ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε”. Αναλάβαμε τότε τις ευθύνες μας για να μην χρεοκοπήσουμε. Με θυσίες του ελληνικού λαού για να ανακτήσουμε πορεία αξιοπιστίας και ανάπτυξης.
Σήμερα βουλιάζουμε ξανά. Με την δεξιά, να μην ξεχνά τι σημαίνει δεξιά.
Και το μήνυμα είναι σαφές:
Η Δημοκρατία υπονομεύεται όταν η εξουσία αποκόπτεται από τον λαό και λογοδοτεί μόνο στα ισχυρά οικονομικά συμφέροντα και τις πελατειακές της ορέξεις.
Το 2009, το “λεφτά υπάρχουν” ήταν τότε καταγγελία. Γιατί ναι, αποδείχθηκε πικρά ότι λεφτά υπάρχουν — για να εξαγοράζονται συνειδήσεις, να πληρώνονται φίλια ΜΜΕ, για στημένες αναθέσεις, να καλύπτονται σκάνδαλα, όχι όμως για τα νοσοκομεία, τα σχολεία, τους (πραγματικούς) αγρότες, τους νέους, τους αδύναμους.
Αυτός ο δρόμος είναι και εθνικά επικίνδυνος. Υπονομεύτηκε η εμπιστοσύνη, κατακερματίστηκε η κοινωνική συνοχή, η ανισότητα κυριαρχεί, καλλιεργήθηκε ο ωχαδελφισμός και λόγω της πελατειακής εξάρτησης, έφυγε η νεολαία.
Και αυτό σε μια εποχή όπου χρειάζεται εθνική ανάταση μπροστά σε προκλήσεις εθνικές – όπως της ακεραιότητας της χώρας μας – αλλά και παγκόσμιες, όπως της κλιματικής κρίσης και των βίαιων πολέμων.
Υπάρχουν δυνατότητες για να χτιστεί μια ισχυρή κοινωνία.
Μια κοινωνία δυναμική.
Αρκεί να υπάρχει πολιτική βούληση.
Η σημερινή επέτειος δεν είναι απλώς ιστορική.
Είναι κάλεσμα αφύπνισης.
Η αληθινή επιλογή μπροστά μας είναι:
Υποταγή στο κατεστημένο της αυθαιρεσίας ή
Μετασχηματισμός με διαφάνεια, λογοδοσία, και λαϊκή κυριαρχία.
Χρειάζεται να ξαναχτίσουμε μια κοινωνία ενάρετη — με τη βαθιά αριστοτελική έννοια.
Όπου η ηθική καθοδηγεί την πολιτική.
Όπου ο πλούτος του λαού επιστρέφει στον λαό, κι όχι στα γαλάζια παιδιά ή στους οικονομικούς βαρόνους.
Χρειαζόμαστε εκδημοκρατισμό παντού.
– Στην ενέργεια: Να περάσουμε από την εξάρτηση και την αισχροκέρδεια, στην ενεργειακή δημοκρατία.
– Στην τεχνητή νοημοσύνη: Να υπηρετεί τον πολίτη, όχι να τον παρακολουθεί.
– Στην παιδεία: Όχι άλλη παπαγαλία – αλλά κριτική σκέψη, δημιουργικότητα, συμμετοχή.
Οι δημοκρατικές δυνάμεις της κοινωνίας μπορούν να ηγηθούν μιας μεγάλης αλλαγής.
Ηγεσία – δεν σημαίνει τίτλοι και εξουσία.
Σημαίνει ευθύνη απέναντι στη συνείδηση και στον πολίτη. Σημαίνει να λες την αλήθεια, να σπας το κατεστημένο, να ανοίγεις δρόμους.
Σημαίνει φαντασία – το οξυγόνο της πολιτικής.
Γιατί χωρίς τον πολιτισμό και την φαντασία δεν υπάρχει ελπίδα, ούτε αλλαγή.
Αλλά κανείς δεν μπορεί μόνος του.
Η δύναμη του ενός γίνεται δύναμη όλων, όταν ενωθούμε γύρω από κοινές αξίες: δικαιοσύνη, αλήθεια, δημοκρατία.
Γι’ αυτό, ας ενώσουμε τις δυνάμεις μας:
– Οι ειρηνιστές με τους υπερασπιστές του κλίματος
– Οι φεμινίστριες με τα συνδικάτα
– Οι μετανάστες με τους ντόπιους
– Οι ελεύθεροι δημοσιογράφοι με τους έντιμους δικαστές
– Οι τεχνολόγοι με τους φιλοσόφους
– Οι αγρότες με τους καλλιτέχνες
– Οι καθηγητές με τους γιατρούς,
– Όλοι οι προοδευτικοί δημοκράτες
για να οικοδομήσουμε ξανά μια Δημοκρατία που ανήκει στον λαό.
Αυτή είναι η τιμή που αρμόζει σε εκείνους που αγωνίστηκαν κατά της Χούντας.
Όχι η σιωπή. Όχι η παραίτηση.
Ας δεσμευθούμε σήμερα
Για μια Ελλάδα που δεν χαρίζεται, δεν φιμώνεται, δεν ξεπουλιέται.
Για μια Ελλάδα της αξιοπρέπειας, της συμμετοχής και της ελπίδας.
Το χρωστάμε στη Δημοκρατία.
Το χρωστάμε στους πολίτες.
Το χρωστάμε στην Ιστορία μας.»
