Μία περίεργη αναταραχή προκάλεσε στο ΠΑΣΟΚ η τροπή που έλαβε η εκδήλωση που διοργάνωσε ο Πέτρος Κόκκαλης και το κόμμα του, «Κόσμος» για τις ιχθυοκαλλιέργειες, προ ημερών.
Βλέπετε, η συζήτηση επικεντρώθηκε σε μεγάλο βαθμό σε ένα νόμο του 2011, τον οποίο επικρίνουν χρόνια τώρα πολλές πλευρές: Από την τοπική αυτοδιοίκηση, έως περιβαλλοντικές οργανώσεις και από αλιευτικούς συλλόγους μέχρι παράγοντες των τοπικών κοινωνιών, που βλέπουν δυσμενείς επιπτώσεις από τη δραστηριότητα.
Μάλιστα, όπως αναφέρεται και στην επίσημη ανακοίνωση του «Κόσμος», οι συμμετέχοντες συμφώνησαν ότι χρειάζεται να αλλάξει άμεσα το Χωροταξικό του 2011, ειδικά οι αποστάσεις των μονάδων από τις ακτές και τα λιβάδια ποσειδωνίας. Αναφέρθηκε χαρακτηριστικά ότι οι κλωβοί στην Ελλάδα μπορούν να είναι στα 50μ από ακτή, ενώ σε χώρες όπως η Τουρκία πάνε στα 2 χλμ. Μελέτες του ΕΛΚΕΘΕ προτείνουν απόσταση από το άκρο των λιβαδιών ποσειδωνίας 400μ, ξένοι ειδικοί 800μ, ενώ σήμερα η νομοθεσία επιτρέπει μηδενική απόσταση. Και ότι έχουν επιβληθεί πρόστιμα στη χώρα μας από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Σημειώθηκε ότι δεν υπήρξε ποτέ επαρκής διαβούλευση, ενώ εδώ και πολλά τώρα, Δήμοι και Περιφέρειες των περιοχών εντατικής ιχθυοκαλλιέργειας αλλά και η ΚΕΔΕ έχουν πάρει αρνητικές αποφάσεις και ζητούν αναθεώρηση των σχεδιασμών.
Ποιο είναι το σημείο τριβής; Ότι ο νόμος αυτός έχει αφήσει ένα αμφιλεγόμενο αποτύπωμα εντός του ΠΑΣΟΚ, καθώς έγινε μάλλον βιαστικά και απότομα, μέσα στο χαμό που επικρατούσε το 2011, λίγο πριν να πέσει η κυβέρνηση Παπανδρέου και επιβληθεί το «τρικολόρ» σχήμα Παπαδήμου.
Το ότι ο νόμος είναι αγκάθι για το ΠΑΣΟΚ, καθίσταται σαφές όταν οι ενδιαφερόμενοι και οι γνωρίζοντες το θέμα, θυμίζουν πώς είχε προωθηθεί το όλο σχέδιο με τις υπογραφές 8 υπουργών τότε του ΠΑΣΟΚ.
Και μάλιστα είχε προωθηθεί άρον άρον, μόλις λίγες ώρες πριν από εκείνο το δραματικό απόγευμα, που έγινε στη Βουλή η ψηφοφορία για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση Παπανδρέου. Το δε παράδοξο, που έμεινε ως απορία τότε, είναι ότι ο καθηγητής Βεσενχόβεν της επιτροπής που γνωμοδότησε θετικά, κατήγγειλε θεσμικές παρατυπίες και… παραιτήθηκε! Μόνο που πάνω στη μελέτη αυτής, που εκπονήθηκε για λογαριασμό του Συνδέσμου Ελλήνων θαλασσοκαλλιεργητών, «πάτησε» το νομοσχέδιο, άρα υπήρξαν ερωτήματα για το τι ακριβώς συνέβη.
Στην εκδήλωση του «Κόσμος», ο γενικός διευθυντής της GreenPease, Νίκος Χαραλαμπίδης επισήμανε ότι με το σχεδιασμό του 2011 επικράτησε η λογική να νομιμοποιηθεί οτιδήποτε οπουδήποτε.
Η υπενθύμιση όλης αυτής της ιστορίας ήταν μάλιστα άβολη για τον εκπρόσωπο του ΠΑΣΟΚ στη συζήτηση, τον Νίκο Αναγνόπουλο, μέλος του τομέα Αγροτικής Ανάπτυξης, ενώ προκάλεσαν και μία αμηχανία στο εσωτερικό του Κινήματος.
Και τούτο διότι σε συζητήσεις που ακολούθησαν, συνδυάστηκε η ρύθμιση του 2011 με το γεγονός ότι εις εκ των υπουργών που υπέγραψε ήταν και ο Παύλος Γερουλάνος, συγγενικό πρόσωπο του οποίου δραστηριοποιείτο τότε στις ιχθυοκαλλιέργειες, όπως επισημαίνουν κάποιοι.
Βέβαια, όλη αυτή η «καραμπόλα» στη δημόσια συζήτηση μπορεί να προκλήθηκε εκ των πραγμάτων και μάλλον τυχαία, καθώς το θέμα παραμένει ανοιχτό και απαιτεί νέα νομοθετική παρέμβαση, σήκωσε όμως ένα θόρυβο εντός του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Υπήρξαν δε έως και αντιδράσεις τύπου «χτυπάνε το ΠΑΣΟΚ και τον Παπανδρέου», αλλά μάλλον αυτό δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα:
Αφενός, το σημερινό ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί (και ίσως δεν πρέπει) να απολογείται για τις όποιες αμαρτίες μίας έτσι κι αλλιώς δύσκολης περιόδου – άλλωστε 4 από τους 8 υπουργούς, έχουν φύγει ή δεν ασχολούνται πλέον με το ΠΑΣΟΚ.
Αφετέρου διότι ο Γιώργος Παπανδρέου, ο οποίος ετοιμαζόταν για την πιο άγρια κοινοβουλευτική δοκιμασία, που τον περίμενε λίγες ώρες μετά, είχε τη μικρότερη δυνατή ενημέρωση για την υπόθεση, καθώς ήταν άλλες οι προτεραιότητες εκείνη τη στιγμή.
Ωστόσο η όλη ιστορία δείχνει ότι το ΠΑΣΟΚ οφείλει να αναμετράται με τους όποιους σκελετούς του παρελθόντος έχουν απομείνει στη ντουλάπα του και να κινείται με ειλικρίνεια, χωρίς να ενοχλείται ή να παραποιεί την ιστορική αλήθεια. Όσο κι αυτή στοιχειώνει κάποιους, καθώς το ΠΑΣΟΚ, όπως λένε στελέχη του, δεν μπορεί να πληρώνει το κόστος προσωπικών επιλογών, αποφάσεων και κινήσεων.
