Ενώ τα αγροτικά μπλόκα συνεχίζουν να παγώνουν τη χώρα, η κυβέρνηση βρίσκεται σε βαθύτατη δίνη αντιφάσεων. Από τη μία, καλεί επιμονωμένα σε “διάλογο” για να μεταθέσει την ευθύνη, και από την άλλη, στριμωγμένη από την πραγματικότητα των κενών ταμείων και την κοινωνική οργή, ψάχνει απελπισμένα ένα μείγμα μέτρων χαμηλού δημοσιονομικού κόστους που θα ηρεμήσει τα πνεύματα χωρίς να προκαλέσει σοβαρή τρύπα στον προϋπολογισμό.
Ωστόσο, στο εσωτερικό του κυβερνητικού στρατοπέδου, οι φωνές ανησυχίας και δυσπιστίας κλιμακώνονται. Όπως αποκάλυψε μια έκτακτη πεντάωρη σύσκεψη υπό τον υπουργό Κώστα Τσιάρα, οι ίδιοι οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας διαπιστώνουν με απογοήτευση την πλήρη απουσία συνολικού σχεδίου, τόσο για την άμεση εκτόνωση της κρίσης όσο και για την ουσιαστική ανασυγκρότηση του πρωτογενούς τομέα.
«Δεν υπάρχει συνολικό αναπτυξιακό σχέδιο για το μέλλον του αγροτοκτηνοτροφικού τομέα», επεσήμανε ο βουλευτής Χρήστος Μπουκώρος. Ερώτηση ενός εκατομμυρίου: «Σχέδιο εκτόνωσης για τα αγροτικά μπλόκα έχουμε; Διότι δεν ακούω κάτι σχετικό», ρώτησε ο Μάκης Βορίδης, αποτυπώνοντας τη γενικότερη αίσθηση σύγχυσης. Ο θυμός δεν είχε όρια, με τη βουλευτή Φωτεινή Αραμπατζή να καταλογίζει στον πρόεδρο του ΟΠΕΚΕΠΕ «αυθαιρεσία» στις διαδικασίες καταβολής αποζημιώσεων για φυσικές καταστροφές.
Η αριθμητική της οργής και ο φόβος για εκρηκτικό μέτωπο
Οι 35 βουλευτές που συμμετείχαν αποχώρησαν προβληματισμένοι. Το μήνυμα που έλαβαν; Υπομονή. «Τρώμε ξύλο από τους ψηφοφόρους μας και εδώ μας λένε να κάνουμε υπομονή», παραπονιούνταν. Η αγωνία τους δεν είναι άδικη. Σε απλούς αριθμούς, από τους περίπου 500.000 αγρότες και κτηνοτρόφους που αναμένουν χρωστούμενα, 86.000 θεωρούνται πλέον χαμένοι ψηφοφόροι για το κόμμα. Είναι οι αποκλεισμένοι από Ευρωπαϊκές επιδοτήσεις, αυτοί με παρακρατημένα ποσά, οι κτηνοτρόφοι χωρίς “διαθέσιμο βοσκότοπο” και οι εμπλεκόμενοι στο χάος των αποζημιώσεων.
Ένας κυβερνητικός βουλευτής το επέσπευσε: «Αν όλα τα έχουμε κάνει καλά, τότε τι λέμε για τα 5.000 τρακτέρ που βρίσκονται στους δρόμους;». Η ρητορική ερώτηση κρύβει τον βαθύτερο φόβο: την διεύρυνση του αντικυβερνητικού μετώπου. Πολλοί φοβούνται ότι οι ταξιτζήδες, οι φορτηγατζήδες, οι εκπαιδευτικοί και άλλες δυσαρεστημένες ομάδες θα “κουμπώσουν” πάνω στην αγροτική κινητοποίηση, δημιουργώντας έναν εκρηκτικό συνασπισμό δυσαρέσκειας.
Η “αντεπίθεση” του Μαξίμου: Διάλογος και μέτρα χαμηλού κόστους
Αντιλαμβανόμενη την πίεση, η κυβέρνηση προσπαθεί να περάσει στην αντεπίθεση, επικαλούμενη τον «διάλογο» ως μοναδική λύση, σε μια προσπάθεια να εστιάσει την κριτική στην άρνηση των αγροτών για συζήτηση.
Στο παρασκήνιο, όμως, ετοιμάζεται ένα περιορισμένου δημοσιονομικού κόστους πακέτο. Στο τραπέζι, σύμφωνα με πληροφορίες, βρίσκονται:
- Μείωση του αγροτικού ρεύματος στα 0,7 ευρώ/κWh.
- Διεύρυνση της επιστροφής ΕΦΚ στο πετρέλαιο για περισσότερους αγρότες.
- Ένα ακόμη μέτρο χαμηλού κόστους, του οποίου η φύση παραμένει αδιευκρίνιστη.
Όμως, το κλίμα στην πεντάωρη σύσκεψη ήταν ξεκάθαρο. Ο υπουργός Τσιάρας αποκλείει κατηγορηματικά το αίτημα για εγγυημένες τιμές, χαρακτηρίζοντάς το «μαξιμαλιστικό». Ένα σημάδι ότι η κυβέρνηση δεν προτίθεται να υποχωρήσει σε βασικά αιτήματα του κινήματος.
Συμπέρασμα: Αναζήτηση Εξόδου σε Δρόμο Χωρίς Σχέδιο
Το συναγερμόφωνο που άκουσαν οι γαλάζιοι βουλευτές είναι ηχηρό. Η κυβέρνηση φαίνεται να παγιδεύεται μεταξύ της ανάγκης για πολιτική εκτόνωση και των οικονομικών της περιορισμών, χωρίς ωστόσο να παρουσιάζει ένα σαφές, ολιστικό σχέδιο. Η εικόνα των αγροτών που μένουν απλήρωτοι, των βουλευτών που φοβούνται την κοινωνική έκρηξη και της ηγεσίας που επαναλαμβάνει ρητορικά για διάλογο ενώ ψάχνει μικρομέτρα, ζωγραφίζει ένα πολιτικό αδιέξοδο. Το ερώτημα που αιωρείται είναι απλό και ταυτόχρονα τρομερό: αν δεν υπάρχει ούτε σχέδιο, ούτε χρήματα, ούτε πολιτική βούληση για ριζικές αλλαγές, πώς ακριβώς περιμένει η κυβέρνηση να ανοίξουν οι δρόμοι
