Μέσα σε 24 ώρες η συναυλία του ΛΕΞ έκανε ιστορικό sold out, με δεκάδες χιλιάδες εισιτήρια να εξαφανίζονται σε χρόνο dt-dt
Μπορεί το πολιτικό ρεπορτάζ να ασχοληθεί με μια συναυλία hip hop; Είναι πολύ σπάνιο, αλλά μπορεί να συμβεί όταν μια συναυλία μετατρέπεται σε μεγάλο κοινωνικό και πολιτικό γεγονός. Αυτή είναι η περίπτωση της συναυλίας του ΛΕΞ στο Ολυμπιακό Στάδιο στις 28 Ιουνίου. Από τη στιγμή που ο ΛΕΞ με ανάρτηση του στο Instagram την Πέμπτη το απόγευμα έκανε τη σχετική ανακοίνωση, η Αθήνα κινείται στους ρυθμούς του live του. Μέσα σε 24 ώρες η συναυλία έκανε ιστορικό sold out, με δεκάδες χιλιάδες εισιτήρια να εξαφανίζονται εν ριπή οφθαλμού. Ακόμα όμως πιο σημαντικό ήταν το live του ΛΕΞ έγινε το talk of the town, με ένα τρόπο που δεν έχει συζητηθεί πολιτιστικό γεγονός τον τελευταίο καιρό.
Συλλογικό σημείο αναφοράς
Αναμφίβολα, πρόκειται για τη συναυλία της χρονιάς. Ο ΛΕΞ ξεπερνάει κατά πολύ τα όρια της hip hop σκηνής, η οποία αυτή τη στιγμή είναι η πιο δυναμική στο ελληνικό μουσικό στερέωμα. Ο κριτικός κινηματογράφου Αλέξανδρος Παπαγεωργίου με αφορμή τον πρόσφατο δίσκο του ΛΕΞ έγραψε ότι «δεν έμοιαζε δυνατόν να υπάρξει ξανά ένας καλλιτέχνης στη ελληνική μουσική που να αποτελεί τόσο μείζον συλλογικό σημείο αναφοράς στην σύγχρονη κουλτούρα ώστε να καταστήσει δυνατό το να αναδυθεί μια τέτοια κοινωνική απαίτηση από εκείνον κι ένα τέτοιο συλλογικό βλέμμα προς εκείνον. […] Είναι ένας κατεξοχήν δημόσιος καλλιτέχνης, ο οποίος ανήκει σε όλους, σε μια εποχή που η ίδια η δημόσια σφαίρα ιδιωτικοποιείται και κατακερματίζεται σε μικρές αγορές, μικρές κουλτούρες, μικρές κοινότητες, μικρές αφηγήσεις».
Η ιδιωτική υπάλληλος Άννα Τσαμούρα που αγόρασε εισιτήριο τις πρώτες ώρες της κυκλοφορίας του, μας είπε: «Ο ΛΕΞ μπήκε και εδραίωσε μια φάση με τους στίχους του που ακόμα και πρώτο ενικό να χρησιμοποιεί, ακόμα οι πιο αυτοαναφορικοί, μπορούν να απευθύνονται στους πολλούς γιατί όντως αποτελούν αναφορές για τον πολύ κόσμο». Ένας καλλιτέχνης που γίνεται αναφορά των πολλών, αποτελεί τον ορισμό του λαϊκού καλλιτέχνη, μιας και η «λαϊκότητα» παίρνει διαφορετικό περιεχόμενο σε κάθε εποχή.
Μπορεί το πολιτικό ρεπορτάζ να ασχοληθεί με μια συναυλία hip hop; Είναι πολύ σπάνιο, αλλά μπορεί να συμβεί όταν μια συναυλία μετατρέπεται σε μεγάλο κοινωνικό και πολιτικό γεγονός. Αυτή είναι η περίπτωση της συναυλίας του ΛΕΞ στο Ολυμπιακό Στάδιο στις 28 Ιουνίου. Από τη στιγμή που ο ΛΕΞ με ανάρτηση του στο Instagram την Πέμπτη το απόγευμα έκανε τη σχετική ανακοίνωση, η Αθήνα κινείται στους ρυθμούς του live του. Μέσα σε 24 ώρες η συναυλία έκανε ιστορικό sold out, με δεκάδες χιλιάδες εισιτήρια να εξαφανίζονται εν ριπή οφθαλμού. Ακόμα όμως πιο σημαντικό ήταν το live του ΛΕΞ έγινε το talk of the town, με ένα τρόπο που δεν έχει συζητηθεί πολιτιστικό γεγονός τον τελευταίο καιρό.
Συλλογικό σημείο αναφοράς
Αναμφίβολα, πρόκειται για τη συναυλία της χρονιάς. Ο ΛΕΞ ξεπερνάει κατά πολύ τα όρια της hip hop σκηνής, η οποία αυτή τη στιγμή είναι η πιο δυναμική στο ελληνικό μουσικό στερέωμα. Ο κριτικός κινηματογράφου Αλέξανδρος Παπαγεωργίου με αφορμή τον πρόσφατο δίσκο του ΛΕΞ έγραψε ότι «δεν έμοιαζε δυνατόν να υπάρξει ξανά ένας καλλιτέχνης στη ελληνική μουσική που να αποτελεί τόσο μείζον συλλογικό σημείο αναφοράς στην σύγχρονη κουλτούρα ώστε να καταστήσει δυνατό το να αναδυθεί μια τέτοια κοινωνική απαίτηση από εκείνον κι ένα τέτοιο συλλογικό βλέμμα προς εκείνον. […] Είναι ένας κατεξοχήν δημόσιος καλλιτέχνης, ο οποίος ανήκει σε όλους, σε μια εποχή που η ίδια η δημόσια σφαίρα ιδιωτικοποιείται και κατακερματίζεται σε μικρές αγορές, μικρές κουλτούρες, μικρές κοινότητες, μικρές αφηγήσεις».
Η ιδιωτική υπάλληλος Άννα Τσαμούρα που αγόρασε εισιτήριο τις πρώτες ώρες της κυκλοφορίας του, μας είπε: «Ο ΛΕΞ μπήκε και εδραίωσε μια φάση με τους στίχους του που ακόμα και πρώτο ενικό να χρησιμοποιεί, ακόμα οι πιο αυτοαναφορικοί, μπορούν να απευθύνονται στους πολλούς γιατί όντως αποτελούν αναφορές για τον πολύ κόσμο». Ένας καλλιτέχνης που γίνεται αναφορά των πολλών, αποτελεί τον ορισμό του λαϊκού καλλιτέχνη, μιας και η «λαϊκότητα» παίρνει διαφορετικό περιεχόμενο σε κάθε εποχή.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Ερήμην του star system
Πριν τρία χρόνια ο ΛΕΞ έχει προκαλέσει αίσθηση όταν είχε καταφέρει να γεμίσει το γήπεδο της Νέας Σμύρνης και το Καυτατζόγλειο. Σήμερα ξεπέρασε τον πήχη που είχε βάλει ο ίδιος βάλει πολύ ψηλά. Η διάρκεια μιας τόσο μεγάλης επιτυχίας αποτελεί έτσι κι αλλιώς σπάνιο φαινόμενο. Αλλά η επιτυχία του ΛΕΞ έχει κάτι ιδιαίτερο που την κάνει μοναδική. Επετεύχθη ερήμην του star system και κόντρα στους κανόνες του.
Ο ΛΕΞ δεν ακολούθησε και δεν ακολουθεί καμία από τις συνταγές του βιομηχανίας του θεάματος. Δεν βγήκε και δεν βγαίνει στις τηλεοράσεις, τα τραγούδια του δεν συμπεριλαμβάνονται στα πληρωμένα από τις εταιρίες playlist των ραδιοφώνων, δεν ποστάρει στα social media «χαριτωμένες» στιγμές της προσωπικής ζωής του. Κάνει τεράστια επιτυχία επειδή ο κόσμος αγκαλιάζει τα τραγούδια του, θεωρώντας ότι αυτά κάτι λένε για την πραγματική ζωή του.
Επιπλέον, η διακίνηση της δουλειά του ΛΕΞ πέρα από το γνωστό πλαίσιο του marketing, δείχνει ότι ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας διαμορφώνει τα δικά του κανάλια επικοινωνίας, κάτω από τα ραντάρ του συστήματος του θεάματος. Πρόκειται για ένα εκτεταμένο δίκτυο επικοινωνίας, ερήμην των ΜΜΕ και των τεχνικών της επικοινωνίας. Πρέπει να σημειώσουμε ότι ανάλογα σχόλια είχαμε κάνει και πριν τρία χρόνια όταν ο ΛΕΞ γέμισε τη Νέα Σμύρνη προς έκπληξη όσων δεν τον ήξεραν. Σε αυτά τα τρία χρόνια, ο καλλιτέχνης κατάφερε να διαχειριστεί με σύνεση την τεράστια επιτυχία του, προστατεύοντας το ήθος της δουλειάς του.
Μια γκρίζα Ελλάδα
Τα τραγούδια του ΛΕΞ είναι βαθιά πολιτικά, όχι όμως με τον τρόπο του αριστερού τραγουδιού διαμαρτυρίας περασμένων χρόνων. Δεν καλούν στον αγώνα, δεν εκφράζουν την αισιοδοξία ότι η Γη εντέλει θα γίνει κόκκινη ή κάποιο άλλο χρώμα. Είναι πολιτικά γιατί αποτυπώνουν την κοινωνική πραγματικά την φτωχών έτσι όπως αυτή είναι, χωρίς ωραιοποιήσεις. Είναι πολιτικά για μιλάνε για τα πραγματικά προβλήματα των πραγματικών ανθρώπων, μιλάνε για τις ευαισθησίες, τους φόβους και τις στάσεις ζωής των καιρών μας. Είναι πολιτικά γιατί αφηγούνται τα αδιέξοδα μιας γκρίζας Ελλάδας, που δεν έχει καμία σχέση με τα success stories των κυβερνήσεων και δεν βρίσκεται σταθερά εκτός της επίσημης πολιτικής. Ο ΛΕΞ αφηγείται τις ιστορίες ενός ολόκληρου κόσμου (που δεν είναι καθόλου λίγος) ο οποίος προσπαθεί να τη βγάλει με κακοπληρωμένες δουλειές, φλερτάρει με την παραβατικότητα και αναζητεί τον τρόπο για να εκφράσει την ευαισθησία του. Και αυτός ο κόσμος τον αγκαλιάζει.
Όταν οι ιστορικοί του μέλλοντος γράψουν την Ιστορία της σημερινής Ελλάδας, τα τραγούδια του ΛΕΞ θα αποτελέσουν βασικές πηγές τους.
