«Το πρόβλημα δεν είναι ότι ο Σαμαράς δεν χωνεύει τον έναν ή τον άλλον ή τον Μητσοτάκη. Το πρόβλημα είναι ότι ο Μητσοτάκης δεν χωνεύει τη δεξιά, την κεντροδεξιά, ούτε και την ιστορία ούτε και τη βάση της Νέας Δημοκρατίας. Γι’ αυτό και την έχει μετατρέψει σε ένα υβρίδιο Σημιτικού ΠΑΣΟΚ με μπλε χρώμα», είπε ο πρώην πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς σε συνέντευξή του.
Στην κυβέρνηση από την Κυριακή το απόγευμα ..μαδούν την μαργαρίτα. «Τι εννοούσε τελικά ο Σαμαράς, θα κάνει ή δεν θα κάνει κόμμα; Αν ναι πότε; Αν όχι, τι μήνυμα ήθελε να στείλει στο Μαξίμου;» αναρωτιόντουσαν και οι γραμμές πήραν φωτιά.
Ο Αντώνης Σαμαράς φυσικά και άφησε για πρώτη φορά δημόσια ορθάνοιχτο το ενδεχόμενο να ιδρύσει κόμμα. Σχεδόν το προανήγγειλε.. Και σε κάθε περίπτωση έστειλε ένα μήνυμα ότι θα είναι αυτός που θα έχει την πρώτη και την τελευταία λέξη στο όποιο επόμενο πολιτικό εγχείρημα θέτοντας την σημερινή Ν.Δ σε κατάσταση νευρικής κρίσης.
«Θα κρίνω με ψυχραιμία»
«Θα κρίνω με ψυχραιμία. Και όταν λάβω τις αποφάσεις μου θα τις εξηγήσω καθαρά . Αλλά μην περιμένετε σήμερα να σας πω ένα ναι ή ένα όχι» είπε ο πρώην πρωθυπουργός στην δίωρη συνέντευξη που μετέδωσε ο Αντ1 και αντί να διευκολύνει τον «αντίπαλο» – εν προκειμένω την κυβέρνηση Μητσοτάκη- με ένα ναι ή ένα όχι τον έθεσε σε καθεστώς ομηρίας.
«Ο Αντώνης Σαμαράς είπε ότι είχε να πει. Ο καθένας ας βγάλει τα δικά του συμπεράσματα» έλεγαν και οι άνθρωποι του περιβάλλοντος του πρώην πρωθυπουργού χωρίς να κάνουν σοφότερους τους κυβερνητικούς.
Το Μαξίμου υποβαθμίζει την συνέντευξη Σαμαρά
Στο Μαξίμου δόθηκε από την πρώτη στιγμή η γραμμή να υποβαθμιστεί η συνέντευξη Σαμαρά. Είναι χαρακτηριστικό ότι το πρωθυπουργικό γραφείο δεν εξέδωσε ούτε ένα μονολεκτικό σχόλιο.
Πίσω από την άρνηση της κυβέρνησης να σχολιάσει την σκληρή συνέντευξη του Αντώνη Σαμαρά κρύβεται η απόφαση του Μαξίμου να μην ρίξει νερό στον μύλο της εσωκομματικής εσωστρέφειας και κυρίως να μην καταστεί από εδώ και πέρα γίνει ο πρώην πρωθυπουργός ισότιμος αντίπαλος και «συνομιλητής».
Οι πρώτες εκτιμήσεις
Στο παρασκήνιο κυβερνητικά στελέχη εκτιμούσαν ότι «ο Αντώνης Σαμαράς δεν κερδίζει αλλά χάνει από την ισοπεδωτική κριτική και την μηδενιστική ρητορική του εναντίον της κυβέρνησης». Άλλοι σχολίαζαν ότι η ζημιά που μπορεί να κάνει ο πρώην πρωθυπουργός στην κυβέρνηση είναι μικρή. «Σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις ο πυρήνας των ψηφοφόρων που θα τον ακολουθούσαν δεν ξεπερνάει το 5%. Και από αυτούς μόνο το 1,5% αγγίζει τη Ν.Δ.» έλεγαν.
Κάποιοι εκτίμησαν ότι ο Αντώνης Σαμαράς ..μπλοφάρει :«Περισσότερο μοιάζει να θέλει να διαπραγματευτεί την επιστροφή του στη Ν.Δ παρά να κάνει κόμμα» έλεγαν.
Προάγγελος αρνητικών εξελίξεων
Ανεξάρτητα από τις προσπάθειες απαξίωσης της συνέντευξης, όμως, όλοι στην κυβέρνηση είδαν την κίνηση Σαμαρά ως «προάγγελο αρνητικών εξελίξεων».
Κι αυτό διότι ο πρώην πρωθυπουργός σε μία κακή συγκυρία για την κυβέρνηση επιχείρησε να αποδομήσει πλήρως την πολιτική του Κ. Μητσοτάκη. Από την οικονομία και την εξωτερική πολιτική μέχρι το δημογραφικό, την αγροτική πολιτική το στεγαστικό και την ενέργεια απευθυνόμενος στο σύνολο των δυσαρεστημένων ψηφοφόρων της Ν.Δ.
Το όριο του 25% και τα προεκλογικά ή μετεκλογικά σενάρια
Όλοι στο κυβερνών κόμμα γνωρίζουν πολύ καλά ότι στις προσεχείς εκλογές ακόμη και η απώλεια μιας μονάδας από το εκλογικό αποτέλεσμα μπορεί να στερήσει από τη Ν.Δ. όχι μόνο την αυτοδυναμία ( αυτή δεν την πιστεύουν ούτε οι πιο ένθερμοι υποστηρικτές πλέον) αλλά και το πολύ κρίσιμο και καθοριστικό ποσοστό του 25% κάτω από το οποίο η Ν.Δ. θα υποστεί εκλογική συντριβή.
Και η παραπάνω υπόθεση δεν αφορά μόνο το σενάριο ίδρυσης νέου κόμματος από τον Αντώνη Σαμαρά. Αφορά και το σενάριο φθοράς της κυβέρνησης ώστε είτε πριν είτε μετά τις εκλογές – με ανίσχυρη τη Ν.Δ.- να απαιτηθεί από τον Κ. Μητσοτάκη να αποχωρήσει προκειμένου ή να οδηγηθεί η Ν.Δ. σε εκλογές με άλλον αρχηγό ή να σχηματιστεί κυβέρνηση συνεργασίας ή οικουμενική με άλλον πρωθυπουργό.
Το πιο ανησυχητικό που βλέπουν οι έμπειροι του κυβερνώντος κόμματος είναι ότι σε μία τέτοια περίπτωση κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει από τώρα που μπορεί να καταλήξει η «εχθροπάθεια» εναντίον της σημερινής κυβέρνησης από μία επόμενη άλλη κυβέρνηση που θα σχηματιστεί με σημαία την κάθαρση.
Πολιτικό μανιφέστο
Η εφ’ όλης συνέντευξη του πρώην πρωθυπουργού ήταν «λέξη» και «μαχαιριά» στην κυβερνητική πολιτική. Με μία γλώσσα λαϊκή, ανθρώπινη και κοφτή. Είναι φανερό ότι επρόκειτο για ένα «πολιτικό μανιφέστο» που έθετε τις βάσεις για ένα νέο συντηρητικό κόμμα ή μία άλλη Ν.Δ.
«Η σημερινή Νέα Δημοκρατία, επειδή έχει μεταλλαχθεί, έχει πάρει δυστυχώς ολοταχώς το δρόμο προς τα βράχια. Θυμίζει αυτό που κάποτε είχε πει η Μελίνα Μερκούρη στον Ανδρέα Παπανδρέου για το τότε ΠΑΣΟΚ: «Πρόεδρε, δεν αρέσουμε πια» είπε ο πρώην πρωθυπουργός κάνοντας την κριτική της αντιπολίτευσης να ωχριά μπροστά στην δική του.
Στόχος η εκλογική βάση της Ν.Δ και η κοινωνία
Ο Αντώνης Σαμαράς απευθύνθηκε πρωτίστως στην γνώριμη εκλογική βάση της Ν.Δ και δευτερευόντως σε όλη την κοινωνία. Με τον αέρα του πολιτικού που εκλέχθηκε Πρόεδρος από την βάση της Ν.Δ. το 2008 και πρωθυπουργός το 2012.
Ξανασυστήθηκε στην κοινή γνώμη και φρόντισε να κλείσει «μέτωπα» του παρελθόντος. Από την απόφαση του να ψηφίσει το δεύτερο μνημόνιο ως πρωθυπουργός μέχρι να ιδρύσει το 1993 την Πολιτική Άνοιξη. Το πιο σημαντικό, όμως, είναι ότι φρόντισε να χρεώσει στο 100% την ευθύνη στον Κ. Μητσοτάκη για το γεγονός ότι τον διέγραψε περνώντας το μήνυμα στους δεξιούς ψηφοφόρους ότι δεν είναι αυτός που πληγώνει την παράταξη αλλά το «θύμα» της υπόθεσης λέγοντας:
«Το πρόβλημα δεν είναι ότι ο Σαμαράς δεν χωνεύει τον έναν ή τον άλλον ή τον Μητσοτάκη. Το πρόβλημα είναι ότι ο Μητσοτάκης δεν χωνεύει τη δεξιά, την κεντροδεξιά, ούτε και την ιστορία ούτε και τη βάση της Νέας Δημοκρατίας. Γι’ αυτό και την έχει μετατρέψει σε ένα υβρίδιο Σημιτικού ΠΑΣΟΚ με μπλε χρώμα».
«Οι ζεστοθεσούλες»
Νωρίτερα είχε φροντίσει να εκθέσει τον Κυριάκο Μητσοτάκη στα μάτια της εκλογικής βάσης της Ν.Δ. με λέξεις και εκφράσεις βαριές.
«Έχουν γίνει μία παρέα όλοι χωρίς ιδεολογία. Μερικές φορές και χωρίς ηθική. Είναι αυτοί που ο Μενέλαος ο Λουντέμης ονόμαζε «ζεστοθεσούληδες» είπε ο κ. Σαμαράς και πρόσθεσε «Ο κύριος Μητσοτάκης δεν αγωνίζεται για την παράταξη. Δεν αγωνίζεται ούτε καν για το κόμμα. Αγωνίζεται για να κρατήσει το δικό του καθεστώς».
Από σήμερα στην εσωκομματική εξίσωση, η κυβέρνηση έχει απέναντι της πέραν της δυσαρεστημένης Κ.Ο., των «δελφίνων» και του αποστασιοποιημένου Κ. Καραμανλή και την βαριά σκιά ενός θυμωμένου εξόριστου πρώην πρωθυπουργού της Ν.Δ που την απειλεί ευθέως.
