Το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας προχώρησε σε νομοθετική πρωτοβουλία για να αντιμετωπίσει το εκκρεμές ζήτημα των αδόμητων οικοπέδων εντός οικισμών, ένα πρόβλημα που απασχολεί χιλιάδες ιδιοκτήτες και τοπικές κοινωνίες.
Μετά τις αμφιλεγόμενες αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας και την έκδοση του Προεδρικού Διατάγματος, η κυβέρνηση επιδιώκει μια ισορροπημένη λύση που θα αποσαφηνίσει το νομικό πλαίσιο χωρίς να θυσιαστεί η περιβαλλοντική προστασία.
Το Κλειδί: Περί-Οικιστικές Ζώνες (ΠΟΖ)
Στο επίκεντρο της πρότασης βρίσκεται η δημιουργία ειδικών Περί-Οικιστικών Ζωνών (ΠΟΖ), οι οποίες θα καθορίζονται μέσω των Τοπικών Πολεοδομικών Σχεδίων. Αυτές οι ζώνες θα επιτρέπουν δόμηση υπό ευνοϊκότερους όρους σε σχέση με τις εκτός σχεδίου περιοχές, αλλά με αυστηρότερα κριτήρια από τις καθιερωμένες εντός σχεδίου ζώνες. Ο στόχος είναι διττός:
-
Να προστατευτούν οι ιδιοκτήτες που αγωνίζονται με αβεβαιότητα εδώ και χρόνια, καθώς πολλά οικόπεδα κρίθηκαν ξαφνικά μη οικοδομήσιμα λόγω των αποφάσεων του ΣτΕ.
-
Να αποφευχθεί η χαοτική δόμηση, διασφαλίζοντας ότι μόνο οι εκτάσεις με πραγματική σύνδεση στον υφιστάμενο οικιστικό ιστό θα μπορούν να αξιοποιηθούν.
Οικονομικές και Κοινωνικές Προεκτάσεις
Το ζήτημα δεν είναι μόνο πολεοδομικό, αλλά και οικονομικό. Χιλιάδες ακίνητα που μέχρι πρόσφατα θεωρούνταν οικοδομήσιμα και φορολογούνταν ανάλογα, τώρα κινδυνεύουν να υποβιβαστούν σε κατηγορία αγροτεμαχίων, με αποτέλεσμα:
-
Την πτώση της αγοραίας τους αξίας.
-
Μειωμένο ΕΝΦΙΑ για τους ιδιοκτήτες, αλλά και μειωμένες δημοτικές εισπράξεις.
Προκλήσεις και Επόμενα Βήματα
Η επιτυχία της ρύθμισης εξαρτάται από την ταχύτητα και την αποτελεσματικότητα με την οποία θα εφαρμοστούν τα Τοπικά Πολεοδομικά Σχέδια. Μέχρι τότε, οι ιδιοκτήτες παραμένουν σε μια «νεκρή ζώνη», με τις ήδη εκδομένες οικοδομικές άδειες να ισχύουν, αλλά με νέες αιτήσεις να αντιμετωπίζουν αδιέξοδο.
Το Μεγάλο Ερώτημα
Μπορεί αυτή η ρύθμιση να αποτελέσει τη μαγική λύση, ή θα δημιουργήσει νέα προβλήματα σε μια ήδη πολύπλοκη διαδικασία; Η απάντηση θα δοθεί στο έδαφος, όπου οι δήμοι και οι πολίτες θα κληθούν να εφαρμόσουν ένα μοντέλο που ισορροπεί ανάμεσα στην ανάπτυξη και την προστασία.