Αυξήσεις στους μισθούς ζητούν και οι εκπαιδευτικοί αφού όπως λένε είναι χαμηλότεροι και από την Κύπρο οι αρχικοί μισθοί στην Ελλάδα .
Η συζήτηση για το θέμα άνοιξε μετα και την πρόσφατη κυβερνητική απόφαση για αύξηση των αποδοχών στα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων.
Ενδεικτικά, σύμφωνα με το πρόγραμμα «Ευρυδίκη» της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για το σχολικό έτος 2022/2023, οι ετήσιες ακαθάριστες αποδοχές νεοδιόριστων εκπαιδευτικών παρουσιάζουν τεράστιες διαφορές ανά χώρα. Στο Λουξεμβούργο φτάνουν τις 84.589 ευρώ, στη Γερμανία τις 62.322 ευρώ και στο Βέλγιο κυμαίνονται μεταξύ 30.000 και 40.000 ευρώ.
Στην Ελλάδα, οι αντίστοιχοι μισθοί παραμένουν μεταξύ 12.000 και 16.000 ευρώ, αντανακλώντας μια ανισότητα που προκαλεί εύλογο προβληματισμό. Επιπλέον, σε αρκετές χώρες της Ε.Ε., όπως η Γερμανία και η Γαλλία, οι εκπαιδευτικοί λαμβάνουν επιπρόσθετες παροχές, όπως 13ο και 14ο μισθό, μέτρα που λειτουργούν ως έμπρακτη αναγνώριση του έργου τους. Αντίθετα, στην Ελλάδα τέτοιες πρακτικές απουσιάζουν, επιτείνοντας την πίεση στους οικογενειακούς προϋπολογισμούς των εκπαιδευτικών.
Ακόμα και η Κύπρος προσφέρει υψηλότερους μισθούς
Ειδικότερα στην Κύπρο, στη Μέση Εκπαίδευση, ο ετήσιος αρχικός μισθός είναι 23.885 ευρώ, ενώ ο μέγιστος αγγίζει τα 58.107 ευρώ. Οι διευθυντές σχολείων στην Κύπρο λαμβάνουν ακόμα υψηλότερες αποδοχές, από 48.724 ευρώ έως και 71.359 ευρώ. Στην Ελλάδα, οι αντίστοιχες ακαθάριστες ετήσιες αποδοχές παραμένουν σαφώς χαμηλότερες: ξεκινούν από 13.104 ευρώ και κορυφώνονται στις 24.938 ευρώ, ακόμη και για τους πιο έμπειρους εκπαιδευτικούς.
Έτσι σύλλογοι αναπληρωτών καθηγητών ειδικοτήτων ζητούν δίκαιη μισθολογική μεταχείριση, κάνοντας λόγο για ανάγκη άμεσης αναπροσαρμογής των αποδοχών τους, τονίζοντας ότι ο δικός τους κλάδος αποτελεί τη ραχοκοκαλιά της δημόσιας εκπαίδευσης, συμβάλλοντας καθοριστικά στη μόρφωση των αυριανών πολιτών. Παρά τον ζωτικής σημασίας ρόλο τους, οι απολαβές τους παραμένουν σε χαμηλά επίπεδα, αναντίστοιχα με το υψηλό κόστος ζωής που επικρατεί σήμερα, ειδικά σε περιοχές με αυξημένες ανάγκες στέγασης, όπως τα νησιά και οι απομακρυσμένες περιοχές της χώρας.
Οι χαμηλοί μισθοί οδηγούν σε οικονομική ασφυξία. Σύμφωνα με τους εκπαιδευτικούς συλλόγους, η πλειοψηφία των αναπληρωτών αναγκάζεται να εργαστεί μακριά από τη μόνιμη κατοικία της, επωμιζόμενη σημαντικά έξοδα χωρίς δυνατότητα επιλογής. Η κατάσταση επιδεινώνεται από τις παγιωμένες αποδοχές των τελευταίων ετών, οι οποίες δεν ακολουθούν τον ρυθμό αύξησης των τιμών και του κόστους βασικών αναγκών. Παράλληλα, οι εκπαιδευτικοί επιφορτίζονται καθημερινά με πολλαπλές υποχρεώσεις, από τη διδασκαλία και την υλοποίηση εκπαιδευτικών προγραμμάτων μέχρι διοικητικές εργασίες και συνεχή επιμόρφωση. Ωστόσο, οι μισθοί τους παραμένουν στάσιμοι, ενώ δεν υπάρχουν ούτε επιδόματα στέγασης ή μετακίνησης που θα μπορούσαν να μετριάσουν τα έξοδα διαβίωσης. Ευρωπαϊκή σύγκριση: Η Ελλάδα στον «πάτο» της κατάταξης στους μισθούς.
Αίτημα για δίκαιη μισθολογική μεταχείριση όλων των λειτουργών της εκπαίδευσης
Οι εκπαιδευτικοί σύλλογοι υποστηρίζουν ότι η αύξηση των μισθών δεν είναι μόνο ηθικό ζήτημα αλλά και αναπτυξιακό εργαλείο. Μια δίκαιη αμοιβή μπορεί να προσελκύσει νέους επιστήμονες στο δημόσιο σχολείο και να αποτρέψει την αποχώρηση όσων ήδη υπηρετούν. Παράλληλα, θα ενισχύσει το κύρος του εκπαιδευτικού λειτουργήματος και θα στηρίξει ουσιαστικά τη δημόσια παιδεία. Η αναπροσαρμογή των αποδοχών δεν μπορεί να περιοριστεί μόνο στους μόνιμους εκπαιδευτικούς αλλά πρέπει να αφορά το σύνολο των εργαζομένων στην εκπαίδευση, συμπεριλαμβανομένων των αναπληρωτών. Όπως τονίζουν οι σύλλογοι, «κανένας εκπαιδευτικός δεν θα πρέπει να αναγκάζεται να εγκαταλείψει το λειτούργημά του λόγω οικονομικών δυσκολιών».
Κοινό αίτημα για άμεση παρέμβαση Με κοινό τους ψήφισμα, οι Σύλλογοι Αναπληρωτών Καθηγητών Ειδικής Αγωγής (Σ.Α.Κ.Ε.Α.), η Πανελλήνια Ένωση Αναπληρωτών Φυσικής Αγωγής (Π.ΕΝ.Α.Φ.Α.) και ο Σύλλογος Αναπληρωτών Φιλολόγων (Σ.Α.Φ.) καλούν την Πολιτεία να προχωρήσει σε δίκαιη και καθολική αύξηση των μισθών όλων των εκπαιδευτικών. Όπως υπογραμμίζουν, η εκπαίδευση είναι θεμέλιο της κοινωνικής προόδου και οι λειτουργοί της αξίζουν αναγνώριση που να μεταφράζεται σε ουσιαστική οικονομική στήριξη.
