Για τη δύναμη της στοχοθεσίας, τον επαναπροσδιορισμό των επιδιώξεων και τη διαχείριση των ματαιώσεων, μίλησε ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Κωστής Χατζηδάκης
Με αφορμή την έκθεση κεραμικών έργων του Παναγιώτη Κακολύρη, αντιπρόεδρου European Network of Political Foundations και γενικού διευθυντή της SOCIALDOO, με τίτλο «Personal Targets», πραγματοποιήθηκε συζήτηση, με τη συμμετοχή του εκδότη – δημοσιογράφου Αντώνη Δελλατόλα, του ιστορικού – αναπληρωτή Καθηγητή Πανεπιστημίου Πελοποννήσου Αντώνη Κλάψη και της leadership coach, ιδρύτριας Lead From Within δρ. Μαρίας Γιαννιού.
«Η πολιτική είναι αγώνας αντοχής, δεν έχει πάντα ανοδική πορεία» σημείωσε ο Κωστής Χατζηδάκης, προσθέτοντας ότι όσον αφορά στους πολιτικούς στόχους πρέπει αφενός να μην τίθεται πολύ χαμηλά ο πήχης, καθώς κάτι τέτοιο υποδηλώνει έλλειψη αισιοδοξίας, αλλά ούτε και να υπάρχουν υπερφίαλες επιδιώξεις, που πιθανόν θα οδηγήσουν σε ματαιώσεις. Όπως είπε, στην πολιτική είναι αναγκαίες και οι ιδέες και το όραμα: «Όσο αγωνίζεσαι για καρέκλες, τόσο αυτές απομακρύνονται» συμπλήρωσε.
Ως προς τους εθνικούς στόχους, ο κ. Χατζηδάκης αναγνώρισε ότι το παγκόσμιο γεωπολιτικό και οικονομικό περιβάλλον είναι ασταθές, τόνισε ωστόσο ότι μπορεί η άσκηση πολιτικής να γίνεται με σταθερότητα και συνέπεια, σε όσους τομείς δύνανται να ελεγχθούν.
Πρόσθεσε δε ότι ο λαϊκισμός είναι η «αχίλλειος πτέρνα» της Ελλάδας, που κατατρώει όλες τις παραγωγικές προσπάθειες και δυνάμεις και υπονομεύει τους εθνικούς στόχους, εφιστώντας την προσοχή στην αντιμετώπισή του.
«Να κρατήσουμε σταθερά την Ελλάδα σε ένα δρόμο ευρωπαϊκό και κοινής λογικής» σημείωσε ο κ. Χατζηδάκης, ως «αντίδοτο» στον λαϊκισμό.
Σε άλλο σημείο, ο υπουργός Οικονομικών, εξομολογούμενος το προσωπικό του βίωμα από την πολυετή πορεία του σε διαφορετικές πολιτικές θέσεις, είπε: «Ποτέ δεν ήμουν ακραίος, πάντοτε με παραξένευε η επιθετικότητα μεταξύ των πολιτικών. Πολλές φορές προσπαθούμε να εκμηδενίσουμε τον άλλον, απλά γιατί υπάρχει. Δεν μας ενοχλούν οι ιδέες, μας ενοχλεί ο άλλος».
Ως στόχο χαρακτήρισε ο Αντώνης Δελλατόλας, το να επιτυγχάνεται απόσταση μεταξύ του δημοσιογράφου και του πολιτικού για να είναι λειτουργική η επαγγελματική σχέση, ενώ ανέλυσε τις διαφορές μεταξύ σύγχρονων και παλαιότερων πολιτικών. «Οι παλαιότεροι ήταν και διαχειριστές της καθημερινότητας και οραματιστές συνάμα», ανέφερε. Κάνοντας μία γλαφυρή αναδρομή στο ξεκίνημά του από το χωριό Κάμπος της Τήνου και τις διαφορετικές δουλειές που έκανε μέχρι να επιτύχει τους προσωπικούς του στόχους και να υπηρετήσει τη δημοσιογραφία από το 1982 έως σήμερα, είπε χαρακτηριστικά: «Από πολύ νωρίς στη ζωή μου είχα ως στόχο να αναζητώ και τη δεύτερη άποψη στα γεγονότα, να διασταυρώνω την πληροφορία».
Από την πλευρά του ο κ. Κλάψης σημείωσε ότι η στοχοθεσία είναι η παράμετρος εκείνη η οποία χαρακτηρίζει τις μεγάλες προσωπικότητες: «Διαχρονικά, οι άνθρωποι που θέτουν στόχους κινούν την Ιστορία. Οι σημαντικές προσωπικότητες και κυρίως οι πολιτικοί, αναζητούσαν τους εφικτούς στόχους. Η ελληνική γλώσσα έχει δύο λέξεις που μοιάζουν μεταξύ τους στο άκουσμα, αλλά στην ουσία έχουν μεγάλη διαφορά: το εφικτό και το ευκταίο. Εκείνος που προχωράει μπροστά τα πράγματα, θέτει εφικτούς στόχους».
Για το μυστικό της «ανθρώπινης συνθήκης» μίλησε εκτενώς η κυρία Γιαννιού, λέγοντας ότι τελικά ο άνθρωπος ελέγχει πολύ λιγότερα από όσα ο ίδιος πιστεύει. Όπως είπε, δεν πρέπει κάποιος να ελπίζει ότι ο στόχος του θα επιτυγχάνεται κάθε φορά, καθώς υπάρχουν πολλοί αστάθμητοι παράγοντες, οι οποίοι δυνητικά μπορούν να επηρεάσουν αρνητικά το αποτέλεσμα. Τόνισε μάλιστα, πως «τελικά, η σωστή ερώτηση που πρέπει να θέσουμε στον εαυτό μας, δεν είναι “πώς θα επιτύχω τον στόχο μου”, αλλά πώς θα βρω τον ίδιο μου τον εαυτό. Όλα είναι θέμα αυτογνωσίας και αποσαφήνισης των προσωπικών αξιών μας».
Η έκθεση «Personal Targets» περιλαμβάνει 14 έργα από πηλό, «ένα συγχωρητικό υλικό, ένα ιδανικό μέσο έκφρασης, που συνοδεύει την ανθρωπότητα από τα πρώτα της βήματα», όπως είπε χαρακτηριστικά ο δημιουργός τους, Παναγιώτης Κακολύρης. Μέσα από τολμηρές επιλογές χρωμάτων και αναπάντεχους σχηματισμούς, τα έργα ασχολούνται με την έννοια του στόχου, αναδεικνύοντας, αποδομώντας, επινοώντας και εξετάζοντας τις ποικίλες ερμηνείες του. Ο κ. Κακολύρης τόνισε σχετικά: «Ο κόσμος μας γυρίζει σήμερα, επειδή υπάρχει το αύριο. Οι στόχοι μας, έρχονται να λειτουργήσουν ως κινητήριος δύναμη για το αύριο. Τα έργα αυτά, έχουν ως μόνη φιλοδοξία να γίνουν αφορμή για σκέψη».
