Ένα βρέφος μόλις έξι μηνών, το σώμα του οποίου υποφέρει από την πείνα, έγινε η προσωποποίηση του λιμού στη Γάζα. Αυτή είναι η ιστορία της Σιουάρ Ασούρ.
Η Σιουάρ Ασούρ γεννήθηκε στη Γάζα μέσα στον πόλεμο και την πείνα και δεν έχει γνωρίσει τίποτα άλλο. Τώρα κινδυνεύει πραγματικά να πεθάνει, χωρίς να έχει ζήσει ούτε μια στιγμή ειρήνης ή ευτυχίας.
Η μόλις έξι μηνών Παλαιστίνια, της οποίας το βασανιστικά αποστεωμένο σώμα έγινε σύμβολο του εσκεμμένου λιμού στη Γάζα όταν εμφανίστηκε αυτή την εβδομάδα στο BBC, ζύγιζε μόλις 2,5 κιλά όταν γεννήθηκε στις 20 Νοεμβρίου του περασμένου έτους.
Από τη γέννησή της, η Σιουάρ είχε πρόβλημα με τον οισοφάγο της, κάτι που καθιστά δύσκολο το θηλασμό και την έχει αφήσει εξαρτημένη από ειδική φόρμουλα, η οποία βρίσκεται σε κρίσιμη έλλειψη.
Το σπίτι των γονιών της στο αλ-Νουσεϊράτ, περίπου στη μέση της παραλιακής λωρίδας της Γάζας, βομβαρδίστηκε από τις ισραηλινές δυνάμεις νωρίς στον πόλεμο. Ζούσαν για λίγο σε σκηνές, αλλά ήταν σχεδόν αδύνατον να βρουν τροφή ή νερό στον καταυλισμό, που επίσης βρέθηκε στο στόχαστρο των ισραηλινών πυρών.
Προσπάθησαν να επιστρέψουν στο αλ-Νουσεϊράτ για να μείνουν στο σπίτι των παππούδων της Σιουάρ, αλλά και αυτό βομβαρδίστηκε. Το μόνο που απέμεινε από το κτίριο ήταν ένα δωμάτιο, το οποίο μοιράζονταν με άλλα 11 άτομα. Εκεί γεννήθηκε η Σιουάρ.
«Όταν γεννήθηκε, ήταν όμορφη, παρά την αδυναμία που φαινόταν στα χαρακτηριστικά της», είπε η Νατζουά, μιλώντας στον Guardian. «Αλλά τώρα είναι αφύσικα αδύνατη. Τα μωρά στην ηλικία της πρέπει να ζυγίζουν έξι κιλά ή και περισσότερο – όχι μόλις 2 με 4 κιλά».
Η Νατζουά έμαθε τον περασμένο μήνα ότι είναι έγκυος στο δεύτερο παιδί της, αλλά ζει με τον φόβο ότι θα χάσει τη Σιουάρ πριν γεννηθεί το αδελφάκι της. Έχει μετακομίσει στη Χαν Γιουνίς για να μείνει με τη μητέρα της, αλλά έχει περάσει το μεγαλύτερο μέρος των τελευταίων μηνών στο νοσοκομείο μαζί με τη φιλάσθενη κόρη της.
Ο σύζυγός της, ο Σάλεχ, είναι τυφλός και έμεινε πίσω στο αλ-Νουσεϊράτ. Οι ανελέητοι βομβαρδισμοί ανάγκασαν την οικογένεια να μετακινηθεί πολλές φορές, όπως σχεδόν όλες οι οικογένειες στη Γάζα, με αποτέλεσμα να διαλυθεί.
«Παρόλο που ο πατέρας της Σιουάρ είναι τυφλός, έπαιζε πολύ μαζί της. Μας επισκέφθηκε στο νοσοκομείο μόνο μία φορά, καθώς δεν μπορεί να κινηθεί χωρίς συνοδό», λέει η Νατζουά. «Φοβάται για εκείνη ακόμη περισσότερο κι από μένα – είναι βαθιά δεμένος μαζί της».
Η οικογένεια δεν έχει κανέναν πόρο εισοδήματος και βασίζεται στα κοινωνικά μαγειρεία και σε κάποια ανθρωπιστική βοήθεια, όμως κι αυτά βρίσκονται σε δραματική ανεπάρκεια, καθώς ο καθολικός αποκλεισμός ανθρωπιστικής βοήθειας που έχει επιβάλει το Ισραήλ στη Γάζα πλησιάζει τις 70 ημέρες. Ο επικεφαλής της υπηρεσίας αρωγής του ΟΗΕ (UNRWA), Φιλίπ Λαζαρίνι, δήλωσε αυτή την εβδομάδα: «Η τεχνητή και πολιτικά υποκινούμενη πείνα στη Γάζα είναι έκφραση απόλυτης σκληρότητας».
Η Νατζουά και η μητέρα της έχουν απομείνει με έναν μόνο σάκο αλεύρι και λίγα κονσερβοποιημένα τρόφιμα.
«Μόλις τελειώσουν αυτά, δεν θα μπορούμε να αγοράσουμε τίποτα λόγω των υψηλών τιμών», είπε η Νατζουά. Ακόμα πιο κρίσιμο είναι ότι η ειδική φόρμουλα γάλακτος που χρειάζεται η Σιουάρ γίνεται όλο και πιο δυσεύρετη.
«Υποφέρω κι εγώ από υποσιτισμό. Παρ’ όλα αυτά, προσπαθώ να τη θηλάσω, αλλά αρνείται και συνεχίζει να κλαίει, με απορρίπτει πλήρως», λέει η Νατζουά. «Γι’ αυτό και αναγκάστηκα να βασίζομαι περισσότερο στο γάλα σε σκόνη. Όταν τη θήλαζα, ένα κουτί γάλα διαρκούσε έναν μήνα. Τώρα τελειώνει μέσα σε λιγότερο από μία εβδομάδα».
Η Νατζουά και η κόρη της πέρασαν μεγάλο μέρος του Μαρτίου στο νοσοκομείο στο Ντέιρ αλ-Μπάλαχ, όπου υπήρχε μια φόρμουλα γάλακτος που φαινόταν να βοηθά, ανεβάζοντας το βάρος της Σιουάρ στα 4 κιλά.
«Παρατήρησα ότι η Σιουάρ άρχισε να χαμογελά και να παίζει, κάτι που με έκανε ευτυχισμένη και μου έδωσε ελπίδα ότι η υγεία της ίσως βελτιωθεί».
Αλλά αυτή η εύθραυστη στιγμή ελπίδας κατέρρευσε όταν πήραν εξιτήριο και η Σιουάρ άρχισε να χάνει ξανά βάρος. Παραπέμφθηκαν στο νοσοκομείο Νάσερ στη Χαν Γιουνίς, όπου βρίσκονται μέχρι σήμερα.
«Οι γιατροί κάνουν ό,τι μπορούν για να την φροντίσουν, αλλά ούτε την φόρμουλα που φτιάχνουν εκεί την αντέχει», λέει η Νατζουά. «Η κατάσταση στο νοσοκομείο είναι άσχημη. Υπάρχουν έξι ασθενείς σε κάθε δωμάτιο. Όπου και να κοιτάξεις, υπάρχει πόνος. Υπάρχει παιδί σε χειρότερη κατάσταση απ’ τη Σιουάρ».
«Βλέποντας την κόρη μου κάθε μέρα σε αυτή την κατάσταση, έχω αϋπνίες», λέει. «Έχω συνεχώς άγχος και υπεραναλύω τα πράγματα. Μερικές φορές δεν αντέχω να τη βλέπω έτσι και ξεσπάω σε κλάματα. Φοβάμαι τόσο πολύ ότι θα τη χάσω. Δεν μπορεί ο κόσμος να ανοίξει τα περάσματα ώστε να μπουν γάλα, φαγητό και φάρμακα; Το μόνο που θέλω είναι η κόρη μου η Σιουάρ να ζήσει όπως όλα τα άλλα παιδιά στον κόσμο».
Ο Δρ Άχμεντ αλ-Φαράχ, διευθυντής της παιδιατρικής και μητρικής πτέρυγας στο ιατρικό συγκρότημα Νάσερ, δήλωσε ότι καταγράφονται πέντε έως δέκα νέα περιστατικά υποσιτισμού κάθε μέρα.
«Βλέπουμε σοβαρές περιπτώσεις. Ο υποσιτισμός εμφανίζεται στα παιδιά με τρομακτικό και εξαιρετικά ορατό τρόπο», είπε ο Φαράχ. «Δεν έχουμε τίποτα να τους προσφέρουμε. Χρειάζονται πρωτεΐνες, αλλά δεν υπάρχουν. Προσπαθούμε να δώσουμε λίγο γάλα, ίσως γάλα σε σκόνη, αλλά δεν μπορούμε να τους προσφέρουμε τίποτα παραπάνω».
«Και επιπλέον, ο υπερβολικός συνωστισμός στα νοσοκομεία αυξάνει τη μετάδοση ασθενειών μεταξύ των παιδιών», πρόσθεσε.
Στο συγκρότημα Νάσερ απομένει καύσιμο μόνο για 48 ώρες ώστε να λειτουργούν οι γεννήτριες. Ήδη έχουν διακόψει την παροχή ρεύματος στους διοικητικούς ορόφους για να παρατείνουν όσο μπορούν την παροχή, αλλά σύντομα θα χρειαστεί να κόψουν το ρεύμα και στις υπερπλήρεις πτέρυγες των ασθενών.
«Είμαστε ανίσχυροι μπροστά στις ανάγκες τους – δεν μπορούμε να προσφέρουμε τρόφιμα, συμπληρώματα, φάρμακα ή βιταμίνες κατάλληλες για την κατάστασή τους», είπε ο γιατρός. «Στο πανεπιστήμιο διάβαζα για τον υποσιτισμό στα ιατρικά συγγράμματα. Πίστευα ότι θα μείνει κάτι θεωρητικό, κάτι που δεν θα δούμε ποτέ στην πραγματικότητα. Αλλά τώρα, αυτές οι περιγραφές των συγγραμμάτων έχουν ζωντανέψει μπροστά στα μάτια μας στη Γάζα».
«Καλώ τον κόσμο να μας δει σαν ανθρώπους – δημιουργηθήκαμε όπως όλοι οι άλλοι».
