Η PwC κυκλοφόρησε την Παγκόσμια Έρευνα Εργατικού Δυναμικού Ελπίδων και Φόβων 2023, η οποία «περιγράφει λεπτομερώς τις στάσεις και τις συμπεριφορές σχεδόν 54.000 εργαζομένων σε 46 χώρες και περιοχές».

Ένας εκπρόσωπος είπε: “Παρά την εξομάλυνση της οικονομίας παγκοσμίως, η “Μεγάλη Παραίτηση” φαίνεται να συνεχίζεται. Ένας στους τέσσερις [26%] εργαζόμενους λέει ότι είναι πιθανό να αλλάξει δουλειά τους επόμενους 12 μήνες, από 19% πέρυσι. Εργαζόμενοι οι οποίοι είπαν ότι είναι πιο πιθανό να αλλάξουν εργοδότες περιλαμβάνουν εκείνους που αισθάνονται υπερφορτωμένοι [44%], δυσκολεύονται να πληρώσουν τους λογαριασμούς κάθε μήνα [38%] και Gen Z [35%]».

Ο Άρθουρ Γουάιτμαν, Επικεφαλής Επικράτειας της PwC στις Βερμούδες, λέει: “Το μήνυμα στην έρευνα της PwC είναι σαφές: οι Διευθύνοντες Σύμβουλοι πρέπει να επανεφεύρουν τον χώρο εργασίας για να διατηρήσουν και να αναπτύξουν τους εργαζομένους τους. Με τη συνεχιζόμενη οικονομική αβεβαιότητα, βλέπουμε ένα παγκόσμιο εργατικό δυναμικό που θέλει περισσότερες αμοιβές και περισσότερους σκοπούς από τους Η αντιμετώπιση αυτών των αναγκών θα είναι κρίσιμη καθώς οι ηγέτες επιδιώκουν να μεταμορφώσουν τους χώρους εργασίας τους, επιτρέποντας την επανεφεύρεση του επιχειρηματικού μοντέλου, την κερδοφόρα ανάπτυξη και τη δημιουργία θέσεων εργασίας».

Η Megan Green, PwC Bermuda, Partner and Diversity and Inclusion Leader λέει: «Ο σκοπός, η εταιρική κουλτούρα και η διαφορετικότητα και η ένταξη παραμένουν επίσης βασικά για τις ανησυχίες των εργαζομένων. Μεταξύ των εργαζομένων που δήλωσαν ότι είναι πιθανό να αλλάξουν εργοδότες, λιγότεροι από τους μισούς δήλωσαν ότι βρίσκουν τη δουλειά τους ικανοποιητική σε σύγκριση με το 57% όσων είναι απίθανο να αλλάξουν εργοδότη. Όσοι είναι πιθανό να αλλάξουν εργοδότες έχουν επίσης οκτώ ποσοστιαίες μονάδες λιγότερες πιθανότητες να πουν ότι μπορούν πραγματικά να είναι ο εαυτός τους στη δουλειά σε σχέση με τους ομολόγους τους που σκοπεύουν να μείνουν [51% έναντι 59%»].

Η σημερινή οικονομία ψύξης δημιουργεί ένα εργατικό δυναμικό με περιορισμένα μετρητά

Ο εκπρόσωπος είπε: «Παγκοσμίως, οι εργαζόμενοι αισθάνονται όλο και περισσότερο περιορισμένοι σε μετρητά, καθώς οι προκλήσεις του πληθωρισμού συνεχίζουν να επηρεάζουν τα πορτοφόλια του εργατικού δυναμικού. Το ποσοστό του παγκόσμιου εργατικού δυναμικού που δήλωσε ότι έχει περισσέψει χρήματα στο τέλος του μήνα μειώθηκε στο 38%, από 47% πέρυσι. Ένας στους πέντε εργαζόμενους [21%] εργάζεται τώρα σε πολλαπλές θέσεις εργασίας, με το 69% να το κάνει επειδή χρειάζεται πρόσθετο εισόδημα. Η οικονομική πίεση αυξάνει επίσης τις μισθολογικές απαιτήσεις, με το ποσοστό των εργαζομένων που σχεδιάζει να ζητήσει αύξηση μισθού να εκτινάσσεται από 35% σε 42% από έτος σε έτος. Μεταξύ των εργαζομένων που δυσκολεύονται οικονομικά, αυτός ο αριθμός αυξάνεται σχεδόν στο μισό [46%]».

Ο Bob Moritz, Παγκόσμιος Πρόεδρος της PwC, λέει: «Το παγκόσμιο εργατικό δυναμικό χωρίζεται σε δύο – σε αυτούς με πολύτιμες δεξιότητες που είναι καλά προετοιμασμένοι να συνεχίσουν να μαθαίνουν και σε αυτούς που δεν διαθέτουν. Διαπιστώσαμε ότι συχνά, όσοι δεν έχουν τις δεξιότητες είναι λιγότερο ασφαλείς οικονομικά και λιγότερο ικανοί να έχουν πρόσβαση σε εκπαίδευση για τις δεξιότητες του μέλλοντος. Σε έναν κόσμο όπου οι CEO γνωρίζουν ότι πρέπει να μεταμορφώσουν τις επιχειρήσεις τους για να πετύχουν, πρέπει να συνδυάσουν τα οφέλη της τεχνολογίας με ένα σχέδιο για να ξεκλειδώσουν τα ταλέντα όλων των εργαζομένων. Δεν είναι προς το συμφέρον κανενός για τις επιχειρήσεις να κυνηγούν την ίδια ομάδα ειδικευμένων εργαζομένων, ενώ η υπόλοιπη κοινωνία μένει πίσω».

Υπάρχει ένας βρόχος αρνητικής ανατροφοδότησης, καθώς οι εργαζόμενοι με περιορισμένα μετρητά είναι λιγότερο πιθανό να έχουν πρόσβαση σε εκπαίδευση.

Ο εκπρόσωπος, «Οι εργαζόμενοι που δυσκολεύονται οικονομικά είναι επίσης λιγότερο ικανοί να ανταποκριθούν στις προκλήσεις του μέλλοντος, συμπεριλαμβανομένης της ανάγκης να αναπτύξουν νέες δεξιότητες και να προσαρμοστούν στην άνοδο της τεχνητής νοημοσύνης. Σε σύγκριση με τους εργαζόμενους που μπορούν να πληρώσουν τους λογαριασμούς τους άνετα, όσοι δυσκολεύονται ή δεν μπορούν να πληρώσουν τους λογαριασμούς τους έχουν 12 ποσοστιαίες μονάδες λιγότερο πιθανό να πουν ότι αναζητούν ενεργά ευκαιρίες για να αναπτύξουν νέες δεξιότητες [62% έναντι 50%]. Ομοίως, εκείνοι οι εργαζόμενοι που είναι πιο ασφαλείς οικονομικά είναι πιο πιθανό να αναζητήσουν ανατροφοδότηση στην εργασία και να τη χρησιμοποιήσουν για να βελτιώσουν την απόδοσή τους [57%] από εκείνους που δυσκολεύονται οικονομικά [45%].

«Περισσότερο από το ένα τρίτο [37%] των εργαζομένων που τα πάνε καλύτερα οικονομικά λένε ότι η τεχνητή νοημοσύνη θα βελτιώσει την παραγωγικότητά τους έναντι εκείνων των εργαζομένων που δεν τα πάνε καλά οικονομικά [24%]. Όσοι εργαζόμενοι τα πηγαίνουν καλύτερα οικονομικά πιστεύουν επίσης ότι η τεχνητή νοημοσύνη θα δημιουργήσει νέες ευκαιρίες εργασίας [24% έναντι 19%]. Είναι λιγότερο πιθανό να πιστεύουν ότι θα αλλάξει τη φύση της δουλειάς τους με αρνητικό τρόπο [13% έναντι 18%].

Οι ειδικευμένοι εργαζόμενοι είναι πιο αισιόδοξοι

«Αντίθετα, οι ειδικευμένοι εργαζόμενοι αντιμετωπίζουν ένα ταχέως μεταβαλλόμενο οικονομικό και εργασιακό περιβάλλον με μεγαλύτερη εμπιστοσύνη.

«Οι εργαζόμενοι που είπαν ότι η δουλειά τους απαιτεί εξειδικευμένες δεξιότητες είναι πιο πιθανό να προβλέπουν αλλαγές στο μέλλον. Πάνω από το μισό [51%] λέει ότι οι δεξιότητες που απαιτεί η δουλειά τους θα αλλάξουν σημαντικά τα επόμενα πέντε χρόνια, σε σύγκριση με μόλις 15% για τους υπαλλήλους που δεν έχουν εξειδικευμένη κατάρτιση. Περίπου τα δύο τρίτα είναι βέβαιοι ότι ο εργοδότης τους θα τους βοηθήσει να αναπτύξουν τις ψηφιακές, αναλυτικές και συνεργατικές δεξιότητες που θα χρειαστούν. Αυτοί οι αριθμοί πέφτουν κάτω από το μισό για όσους δεν εργάζονται επί του παρόντος σε θέσεις εργασίας που απαιτούν εξειδικευμένη κατάρτιση.

Οι παλαιού τύπου πρακτικές πρόσληψης εμποδίζουν την εμπιστοσύνη στην κινητικότητα των εργαζομένων

«Σε μια ανταγωνιστική αγορά εργασίας, οι εργοδότες χάνουν πολύτιμα ταλέντα λόγω των ντεμοντέ προσεγγίσεων για την πρόσληψη και την ανάπτυξη. Περισσότερο από το ένα τρίτο [35%] των εργαζομένων με ειδικές δεξιότητες συμφωνούν μετρίως ή έντονα ότι έχουν χάσει ευκαιρίες εργασίας επειδή δεν γνωρίζουν τους κατάλληλους ανθρώπους.

«Εν τω μεταξύ, περισσότερο από το ένα τρίτο [35%] των εργαζομένων δηλώνουν ότι έχουν δεξιότητες που δεν είναι εμφανείς από το βιογραφικό τους ή το εργασιακό τους ιστορικό, υποδεικνύοντας ότι οι εταιρείες μπορεί να παραβλέπουν τα ταλέντα στις τάξεις. Πρόσφατη έρευνα που δημοσιεύθηκε από το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ σε συνεργασία με την PwC, διαπίστωσε ότι η δημιουργία αγορών εργασίας με προτεραιότητα στις δεξιότητες θα μπορούσε να δημιουργήσει 100 εκατομμύρια θέσεις εργασίας σε όλο τον κόσμο.

Οι εργοδότες έχουν να διαδραματίσουν βασικό ρόλο στη διατήρηση των εργαζομένων

«Η έρευνα για τους CEO της PwC το 2023 διαπίστωσε ότι τέσσερις στους 10 CEOs πιστεύουν ότι η εταιρεία τους δεν θα επιβιώσει για περισσότερα από 10 χρόνια χωρίς μετασχηματισμό. Το εργατικό δυναμικό είναι λίγο πιο αισιόδοξο στην Έρευνα Ελπίδων & Φόβων, με το αντίστοιχο ποσοστό να ανέρχεται στο 33%. Αν και αυτή η απαισιοδοξία αυξάνεται στο 40% στις νεότερες γενιές. Η εμπιστοσύνη στη μακροπρόθεσμη επιχειρηματική μακροζωία είναι επίσης το κλειδί για τη διατήρηση. Οι εργαζόμενοι που πιστεύουν ότι η εταιρεία τους δεν θα επιβιώσει μια δεκαετία στην τρέχουσα πορεία της έχουν περισσότερες από διπλάσιες πιθανότητες να φύγουν τους επόμενους 12 μήνες [43% αναφέρει ότι είναι πιθανό να φύγει έναντι 19% των εργαζομένων που πιστεύουν ότι η εταιρεία τους θα επιβιώσει περισσότερο από μια δεκαετία].

Οι νεότερες γενιές είναι πιο αισιόδοξες για τον αντίκτυπο της τεχνητής νοημοσύνης στην καριέρα τους

«Περισσότεροι από τους μισούς [52%] των εργαζομένων παγκοσμίως αναμένουν να δουν κάποια θετική επίδραση της τεχνητής νοημοσύνης στην καριέρα τους τα επόμενα πέντε χρόνια, με σχεδόν το ένα τρίτο [31%] να λέει ότι θα αυξήσει την παραγωγικότητα/απόδοσή τους στην εργασία. Πολλοί εργαζόμενοι βλέπουν επίσης την τεχνητή νοημοσύνη ως μια ευκαιρία να μάθουν νέες δεξιότητες [27%].

«Η έρευνα αποκαλύπτει επίσης έντονες δημογραφικές ανισότητες στη στάση των εργαζομένων απέναντι στην τεχνητή νοημοσύνη. Οι νεότερες γενιές είναι πολύ πιο πιθανό να αναμένουν ότι η τεχνητή νοημοσύνη θα επηρεάσει τη σταδιοδρομία τους σε όλες τις επιπτώσεις της έρευνας, θετικές και αρνητικές, ενώ λίγο περισσότερο από το ένα τρίτο [34%] των Baby Boomers πιστεύουν ότι η τεχνητή νοημοσύνη δεν θα επηρεάσει την καριέρα τους, μόνο το 14% του Gen Z και το 17% των Millennials συμφωνούν».