20.000 στρέμματα ήταν «πολλαπλώς καμένα» έχοντας ξανακαταστραφεί σε περασμένες φωτιές γεγονός που καθιστά εξαιρετικά δύσκολη την αναγέννησή τους.
Οι μεγάλες φωτιές που ξέσπασαν στη Χίο προκάλεσαν εκτεταμένες καταστροφές, κατακαίγοντας συνολικά 40.910 στρέμματα γης. Ανάμεσα στις καμένες εκτάσεις περιλαμβάνονται σημαντικές περιοχές Natura, με περίπου 3.800 στρέμματα προστατευόμενων οικοσυστημάτων να έχουν πληγεί σοβαρά.
Η συγκεκριμένη προκαταρκτική ανάλυση της πυρκαγιάς της Χίου (22-24 Ιουνίου 2025) που παρουσιάζεται παρακάτω, υλοποιήθηκε από κοινού από την πυρομετεωρολογική ομάδα FLAME της μονάδας ΜΕΤΕΟ του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών και της WWF Ελλάς.
Επιπλέον, περίπου 20.000 στρέμματα ήταν «πολλαπλώς καμένα», καθώς είχαν ήδη πληγεί από προηγούμενες πυρκαγιές το 2012 και το 2016. Αυτό δημιουργεί μεγάλο εμπόδιο στη φυσική αναγέννηση της περιοχής, αφού η συχνή επανάληψη των πυρκαγιών μειώνει την ικανότητα των οικοσυστημάτων να ανακάμψουν.
29.000 στρέμματα κάηκαν μόνο τη Δευτέρα 23 Ιουνίου
Η φωτιά εξαπλώθηκε με μέση ταχύτητα που κυμάνθηκε από 0,80 χλμ/ώρα τις πρώτες ώρες το πρωί της Κυριακής μέχρι 0,10 χλμ/ώρα τις τελευταίες σήμερα νωρίς το πρωί, καίγοντας εκτάσεις με δασική βλάστηση, γεωργικές καλλιέργειες, λιβάδια, θαμνώνες και τραχεία πεύκη. Η καταστροφή επηρέασε σημαντικά το φυσικό περιβάλλον αλλά και τις τοπικές κοινωνίες.
Η ανάλυση της πυρκαγιάς βασίστηκε σε δορυφορικά δεδομένα της υπηρεσίας Copernicus της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, σε συνεργασία με το WWF Ελλάς, αποτυπώνοντας την έκταση της καταστροφής και τις προκλήσεις που αναμένονται για την αποκατάσταση της περιοχής.
Η εκτιμώμενη μέση ταχύτητα εξάπλωσης της φωτιάς κυμάνθηκε μεταξύ 0,10 και 0,80 χλμ/ώρα
Δυστυχώς η φετινή πυρκαγιά επηρέασε περίπου 3.800 στρέμματα σε δύο προστατευόμενες περιοχές (Εικόνα 3) ενώ παρουσιάζει επικάλυψη με τις πυρκαγιές του 2012 και 2016. Το παραπάνω σημαίνει ότι η φυσική αναγέννηση σε περίπου 20.000 στρέμματα της περιοχής μπορεί να είναι προβληματική λόγω της αδυναμίας κάποιων ειδών να ανταπεξέλθουν σε αλλεπάλληλες πυρκαγιές, που λαμβάνουν χώρα σε διάστημα μικρότερο των 20 ετών (Εικόνα 4).
