Την χλιαρή – ως αρνητική – υποδοχή από τους πολίτες των φορολογικών μέτρων που εξήγγειλε ο πρωθυπουργός από ΔΕΘ επιβεβαιώνει και η δημοσκόπηση «Σφυγμός» της εταιρείας Prorata, για λογαριασμό της «Εφημερίδας των Συντακτών».
Συγκεκριμένα, στην πρόθεση ψήφου χωρίς αναγωγή, η ΝΔ παραμένει κυρίαρχη αλλά σε σταθερά χαμηλές πτήσεις (23,5%), στη δεύτερη θέση εντοπίζεται το ΠΑΣΟΚ με 11,5%, ενώ ακολουθεί με αυξητικές τάσεις η Ελληνική Λύση (10%) που ανακτά την τρίτη θέση από την Πλεύση Ελευθερίας, της οποίας, αντίθετα, η επιρροή μειώνεται στο 8%. Για το ΚΚΕ (8%) και τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ (7%) δεν καταγράφονται διαφοροποιήσεις, εν αντιθέσει με το κόμμα της Α. Λατινοπούλου, το οποίο αυξάνει δυνάμεις, φτάνοντας το 4%. Το ΜεΡΑ25 καταγράφει επιρροή της τάξης του 3,5%, ενώ άλλα κόμματα, όπως η Νίκη (2%), η Νέα Αριστερά (1,5%) και το Κίνημα Δημοκρατίας (1,5%) σημειώνουν χαμηλότερες επιδόσεις. Στην εκτίμηση της ψήφου, η οποία αποτελεί υποθετικό σενάριο στη βάση της αναλογικής κατανομής των αναποφάσιστων εκλογέων, αν διεξάγονταν αύριο εκλογές θα πρόκυπτε 8κομματική βουλή, με τη ΝΔ να συγκεντρώνει 27%, το ΠΑΣΟΚ 13%, την Ελληνική Λύση 11,5%, την Πλεύση Ελευθερίας και το ΚΚΕ 9%, τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ 8%, τη Φωνή Λογικής 4,5%, το ΜεΡΑ25 4% και τα υπόλοιπα κόμματα ποσοστά που δεν θα εξασφάλιζαν κοινοβουλευτική εκπροσώπηση.
Ως προς τις εξαγγελίες του Κ. Μητσοτάκη προκύπτει μέτριος προς χαμηλός βαθμός ικανοποίησης, και εφόσον αυτές υλοποιηθούν, εξαιρετικά χαμηλή εκτίμηση επιδραστικότητας στην καθημερινότητα των πολιτών. Πιο συγκεκριμένα, το ποσοστό όσων δηλώνουν σχετική ή υψηλή ικανοποίηση από τις εξαγγελίες φτάνει στο 24%, ενώ το ποσοστό όσων δηλώνουν ότι εφόσον αυτές υλοποιηθούν η ζωή τους θα βελτιωθεί πολύ ή αρκετά περιορίζεται στο 14%, αυτών που εκτιμούν ότι θα βελτιωθεί λίγο στο 25% και αυτών που ισχυρίζονται ότι δεν θα υπάρξει καμία απολύτως βελτίωση στο 60%.
Άλλωστε, δεν είναι τυχαίο ότι η ακρίβεια παραμένει το νούμερο ένα πρόβλημα των πολιτών, με αποτέλεσμα η όποια επίδραση των μέτρων να θεωρείται μικρή. Ακολουθούν τα ζητήματα διαφθοράς και διαφάνειας, το μεταναστευτικό (κυρίως λόγω της υψηλής τους ιεράρχησης από τους εκλογείς της ΝΔ και της Ελληνικής Λύσης) και τα προβλήματα στο σύστημα Υγείας (κυρίως λόγω της υψηλής τους ιεράρχησης από τους ψηφοφόρους του αριστερού ημισφαιρίου). Εντός αυτού του τοπίου, ο κοινωνικός συναισθηματικός καμβάς συγκροτείται κυρίως στη βάση της απογοήτευσης, του θυμού και της απελπισίας, συναισθήματα τα οποία ανιχνεύονται ως πιο διευρυμένα μεταξύ των νεότερων ηλικιών και των χαμηλότερων εισοδημάτων.
Όσον αφορά στην παρουσία πολιτικών προσώπων στη ΔΕΘ και σε άλλες εκδηλώσεις της περιόδου, τα ευρήματα υποδεικνύουν σχετικά χαμηλό βαθμό ενδιαφέροντος, με εξαίρεση τη περίπτωση του πρωθυπουργού: τo 69% παρακολούθησε αποσπάσματα από την ομιλία ή τη συνέντευξη τύπου του Πρωθυπουργού, ποσοστό το οποίο περιορίζεται στο 49% για τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, στο 39% για τον Α. Τσίπρα και στο 35% για τον Σ. Φάμελλο.
Ως προς την οικονομία συνολικότερα, το 20% δηλώνει πολύ ή αρκετά ικανοποιημένο από τις επιδόσεις της κυβέρνησης, το 22% όχι ιδιαίτερα, ενώ η μεγάλη πλειοψηφία (58%) καθόλου. Την ίδια στιγμή, μόλις το 14% θεωρεί ότι η κατάσταση στο οικονομικό πεδίο θα ήταν καλύτερη με μια κυβέρνηση της Ελληνικής Λύσης, το 13% με μια κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και μόλις το 10% αν κυβερνούσε η Πλεύση Ελευθερίας. Συμπληρωματικά, ούτε η προοπτική σχηματισμού μιας κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ δείχνει ότι πείθει πως θα μπορούσε να αλλάξει τα πράγματα (12%), ακόμα και αν συνολικά προκαλεί σημαντικά μικρότερη ανησυχία συγκριτικά με άλλα σενάρια διακυβέρνησης.
Σε παρόμοιο «μήκος κύματος», το 16% της κοινής γνώμης θεωρεί ότι την πιεστικότερη στην κυβέρνηση αντιπολίτευση ασκεί η Ελληνική Λύση, το 14% ότι την ασκεί η Πλεύση Ελευθερίας, το 13% το ΠΑΣΟΚ και το 5% το ΚΚΕ. Ωστόσο, το 40% εκτιμάει ότι κανένα κόμμα δεν πιέζει επαρκώς την κυβέρνηση. Ως ενδείξεις των συνολικότερων δημογραφικών διαφοροποιήσεων που καταγράφονται στις πολιτικές στάσεις, οι νεότεροι εκλογείς και τα χαμηλότερα εισοδήματα αξιολογούν με θετικότερο τρόπο απ’ ότι οι μεγαλύτερες ηλικίες και τα υψηλότερα εισοδήματα την αντιπολιτευτική αποτελεσματικότητα της Ελληνικής Λύσης και της Πλεύσης Ελευθερίας, την ίδια στιγμή που το ποσοστό, το οποίο λαμβάνει το κόμμα του Κ. Βελόπουλου στον σχετικό δείκτη μεταξύ των εκλογέων της βόρειας Ελλάδας σκαρφαλώνει στο 24%.
Όσον αφορά στο ενδεχόμενο δημιουργίας νέων κομμάτων από τον Α. Τσίπρα και τον Α. Σαμαρά: το 8% δήλωσε ότι με βεβαιότητα θα ψήφιζε έναν νέο κόμμα υπό την ηγεσία του πρώτου και το 12% ότι θα ήταν σχετικά πιθανό να το πράξει, ποσοστά τα οποία στην περίπτωση του Α. Σαμαρά περιορίζονται στο 3% και 10%, αντίστοιχα.
Η πιο επιδραστική παρουσία του Α. Τσίπρα στα πολιτικά πράγματα, τεκμηριώνεται και από σημαντικές – αν και όχι ανατρεπτικού χαρακτήρα – μεταβολές στον δείκτη εμπιστοσύνης προσώπων για την πρωθυπουργία της χώρας: στη σχετική ερώτηση, χωρίς τους δύο πρώην πρωθυπουργούς, προηγείται ο Κ. Μητσοτάκης με 27% και ακολουθούν ο Ν. Ανδρουλάκης με 8% και η Ζ. Κωνσταντοπούλου, ο Κ. Βελόπουλος και ο Δ. Κουτσούμπας με 6%, ενώ όταν στη σχετική λίστα προστίθενται τα ονόματα τους, πρώτος παραμένει ο Κ. Μητσοτάκης με 25%, ακολουθεί με 11% ο Α. Τσίπρας, με 6% οι Κ. Βελόπουλος και Ν. Ανδρουλάκης, με 5% ο Γ.Γ. του ΚΚΕ και με 4% ο Α. Σαμαράς. Τέλος, το ποσοστό που λαμβάνει η απάντηση «δεν θα εμπιστευόμουν κάποιον από τους παραπάνω» συγκεντρώνει και στις δύο περιπτώσεις τη μερίδα του λέοντος (34% και 29%, αντίστοιχα).
